Trzeba lubić młodzież by pisać jak ona. Irena Jurgielewiczowa - bo o niej mowa - to polska pisarka, pedagog i wykładowca akademicki. Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Uhonorowana Orderem Uśmiechu. Urodziła się 13 stycznia 1903 roku w Działoszynie. Największą popularność przyniosła jej powieść dla młodzieży Ten obcy.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim oraz pedagogikę w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Z filologii uzyskała tytuł doktora za pracę pt. Technika powieści Stefana Żeromskiego. Pracowała jako wykładowca w Wolnej Wszechnicy Polskiej, a po wojnie na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie była kierownikiem literackim w Państwowym Teatrze Nowej Warszawy.
"Wyrosłam w środowisku inteligenckim i należałam do tych, którzy od najwcześniejszych lat wychowywano w poczuciu ważności kultury" - pisała o swoim dzieciństwie. "W rozmowach prócz wszechobecnej polityki mówiło się o teatrze, o wystawach, o książkach. Stały na półkach i leżały na stołach, świeżo zdobytą umiejętność czytania ćwiczyłam na ich tytułach, które choć dziwaczne, mówiły o czymś niedostępnym, a na pewno cudownym".
Należała do Armii Krajowej, w której działała pod pseudonimem Isia. Nauczała na tajnych kompletach. Po powstaniu warszawskim została schwytana i przewieziona do obozu dla jeńców w Niemczech.
Debiut literacki miała w 1933 roku w czasopiśmie „Wiedza i Życie”. Ukazał się wtedy jej esej. Irena Jurgielewiczowa znana jest głównie jako autorka książek dla dzieci i młodzieży. Jako powieściopisarka debiutowała w 1948 roku książką przeznaczoną dla najmłodszych czytelników – Historia o czterech warszawskich pstroczkach. W jej dorobku znajdują się utwory dla dzieci, takie jak: O chłopcu, który szukał domu, Wiewiórcza mama czy Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla oraz dla młodzieży: Ten obcy, Niespokojne godziny, Ważne i nieważne czy Inna?. Jest również autorką autobiografii Byłam, byliśmy. Jej książki zostały przetłumaczone na kilkanaście języków, m.in.: bułgarski, czeski, japoński, niemiecki, rosyjski, ukraiński oraz włoski.
Ten obcy to powieść psychologiczna dla młodzieży, która przyniosła pisarce dużą popularność. Bohaterami utworu jest czwórka przyjaciół – Ulka, Pestka, Marian oraz Julek, którzy poznają tajemniczego Zenka, który jest obcy w ich wsi. Chłopak potrzebuje pomocy, a o jego obecności nie mogą dowiedzieć się dorośli. Powieść została wpisana na Listę Honorową IBBY. W 1975 roku ukazała się kontynuacja pt. Inna?.
Czytelnicy w listach do redakcji chwalili ją za to, że jest "mądra, ale nie przemądrzała; patriotyczna, ale nie nacjonalistyczna". Pisarka do końca zachowała jasność umysłu i poczucie humoru. Kiedy chwalono ją za doskonałą pamięć, mówiła: "Bez przesady, z wojny rosyjsko-japońskiej prawie nic nie pamiętam".
Irena Jurgielewiczowa zmarła 25 maja 2003 roku w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim. Po jej śmierci umieszczono na budynku, w którym mieszkała – przy ul. Sarbiewskiego 2 w Warszawie, tablicę pamiątkową.
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
