27 lipca 1906 roku urodził się Jerzy Giedroyc. Polityk i publicysta, epistolograf. Twórca i redaktor paryskiej "Kultury". Jedna z najwybitniejszych postaci emigracji po drugiej wojnie światowej.
Kierowany przez niego Instytut Literacki stał się najważniejszym polskim wydawnictwem emigracyjnym. Publikowało ono, prócz pisarzy żyjących na wychodźstwie, także literatów krajowych: najpierw pod pseudonimami, potem, w miarę łagodzenia komunistycznych represji, pod własnymi nazwiskami. Lista jego autorów obejmuje najświetniejsze nazwiska polskiej kultury powojennej. Podejmując się swojego dzieła, Giedroyc chciał, aby kultura na emigracji była kontynuacją kultury w kraju, z zaznaczeniem, że kultura polska należy do kręgu zachodnioeuropejskiego.
Zespół redakcyjny "Kultury" tworzyło wiele osób, jednak gdy w odniesieniu do pisma padało określenie "Redaktor", nikt nie miał wątpliwości, o kogo chodzi. W numerze trzecim miesięcznika z 1955 roku ukazało się żartobliwe wyjaśnienie: "Szereg czytelników prosi nas o podanie składu osobowego "Kultury". Do zespołu należą: Redaktor Jerzy Giedroyc, Redaktor Giedroyc Jerzy, Jerzy Giedroyc, Redaktor Giedroyc, Jerzy oraz inni członkowie zespołu +Kultury+".
"Utożsamił się ze swoją pracą do tego stopnia, że nie sposób wyobrazić go sobie bez niej. Bo też jest ona czymś więcej niż pracą. Bycie redaktorem jest dla Giedroycia sposobem istnienia i działania, postawą wobec Polski i wobec świata" - tak charakteryzował Giedroycia jego przyjaciel i współpracownik Krzysztof Pomian."Jakoż Giedroyc redaguje nie tylko teksty napływające do +Kultury+, usiłuje też redagować Polaków w ogóle, w szczególności zaś inteligentów polskich, którzy irytują go w stopniu najwyższym. Jego lista zarzutów wobec nich jest tak długa, że nie zdołam jej tu wyczerpać. Sam bezinteresowny i wyzuty z egocentryzmu, nie znosi: zadęcia, prywaty, wyłącznej dbałości o własną korzyść, przypisywania sobie urojonych zasług, kombatanctwa, celebry" - pisał Pomian we wstępie do wspomnień samego Giedroycia wydanych jako "Autobiografia na cztery ręce".
Giedroyc już w 1949 roku razem ze swym zespołem wysunął koncepcję ułożenia sobie przez Polskę dobrych stosunków z bezpośrednimi sąsiadami na Wschodzie, bez roszczeń terytorialnych i bez prób - w razie zmiany sytuacji - dogadania się z Kremlem ponad głowami Litwinów, Ukraińców i Białorusinów.
W 1989 r. Giedroyc, mimo zaproszeń, nie przyjechał do Polski. W okresie przełomu 1998/1989 krytykował odbywające się w Warszawie rozmowy Okrągłego Stołu z pozycji radykalnego antykomunizmu. Jednak po 1989 roku jego linia polityczna ewoluowała. Za największe zagrożenia dla Polski uznał nacjonalizm i klerykalizm, a nie spadkobierców PZPR.
Jerzy Giedroyc zmarł na zawał serca w nocy z 14 na 15 września 2000 roku. Po jego śmierci "Kultura" przestała się ukazywać, nadal jednak istnieje Instytut Literacki w Maisons-Laffitte, gdzie trwają prace nad uporządkowaniem spuścizny po Redaktorze i jego współpracownikach.
Urodził się 27 lipca 1906 roku w Mińsku Litewskim, zmarł w Maisons-Laffitte pod Paryżem 14 września 2000 roku) był polskim publicystą, politykiem, epistolografem, redaktorem naczelnym paryskiej „Kultury”.
Studiował prawo i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Był redaktorem dodatku „Dnia Polskiego” – Dzień Akademicki, który później przekształcił w dwutygodnik „Bunt Młodych”.
Podczas wojny Jerzy Giedroyc, do 1940 roku, był sekretarzem ambasadora RP w Bukareszcie, a następnie szefem działu wydawnictw w 2. Korpusie. Brał udział w walkach w Egipcie i Tobruku, a w Rządzie RP na uchodźstwie w Londynie – w ramach swej służby w Polskich Siłach Zbrojnych – działał w Departamencie Kontynentalnym Ministerstwa Informacji.
Od 1946 roku był kierownikiem Instytutu Literackiego najpierw w Rzymie, a później, od 1947 roku, w Maisons-Laffitte pod Paryżem.
Doktor honoris causa m.in. Uniwersytetu Jagiellońskiego (1991), Wrocławskiego (1998) i Warszawskiego (1998). Był laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Kisiela (1992), Nagrody im. św. Brata Alberta (1993), Polityki (1995) czy Złotego Berła Fundacji Kultury Polskiej (1999).
JERZY GIEDROYĆ W DZIALE KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ