Moje imię – Bachiana – nie jest ani polskie, ani też kirgiskie, chociaż dał mi je znany pisarz kirgiski, Czingiz Ajtmatow, którego książki są czytane na całym świecie. On bardzo lubił moich rodziców i kiedy się urodziłam, dał mi to imię. To imię bohaterki jego niedokończonej powieści.
Mój tata jest Kirgizem, a mama – Polką. Urodziła się w Łodzi i mieszkała tam, dopóki nie wyjechała studiować do Moskwy. Oboje są muzykami. Ja też jestem muzykiem: studiuję w Konserwatorium (fortepian). Tata jest kompozytorem, mama wiolonczelistką. Poznali się w Konserwatorium w Moskwie.
Mieszkamy w Kirgistanie, tutaj też się urodziłam. Z tatą rozmawiam po kirgisku, z mamą po polsku, oni między sobą po rosyjsku; taka wieża Babel była u nas od zawsze.
Polacy nawet nieraz nie wiedzą, gdzie jest Kirgistan, a to bardzo ładny kraj, szczególnie przyroda jest piękna. Mieszka tu ponad osiemdziesiąt różnych narodowości, prawdziwa mozaika kultur. Trochę jak w Białymstoku, tam też spotkaliśmy Rosjan, Tatarów, Białorusinów. U nas to pięknie wygląda, jak w święto Nooruz (21 marca) wszyscy wychodzą na plac przed Assambleję w swoich strojach ludowych, jest bardzo kolorowo.
Polonia to mój drugi dom. W Kirgistanie Polaków jest niedużo, ale dzięki temu, że mama założyła Odrodzenie, którego jest prezesem, możemy się uczyć polskiego, pielęgnować tradycje, organizować koncerty, recytować wiersze. Od kiedy pamiętam, zawsze śpiewaliśmy i w domu, i w Stowarzyszeniu. Nie ma imprezy bez piosenek. Od dziecka recytowałam też wiersze na każdej imprezie i pamiętam je do dziś. Uwielbiam polską poezję, dlatego konkurs „Kresy” jest dla mnie wyjątkowo ważny. Byłam na Kresach dwa lata temu po raz pierwszy i było fantastycznie! Poznałam fajnych ludzi, mieliśmy dużo wspólnych tematów i bardzo ciekawe warsztaty, zajęcia muzyczne, spektakle, wspólne przygotowanie gali finałowej i Wigilii kresowej – to są wspaniałe wspomnienia, tym bardziej, że wróciłam z nagrodą z interpretację wierszy Adama Mickiewicza! Jeszcze jeden grosik do skarbonki mojej polskości.
W zeszłym roku tylko duchem byłam na Kresach, no, a w tym roku wszystko jest jeszcze inaczej! Pewnie, że smutno, że nie jesteśmy razem, ale i tak jestem pewna, że przeżycia będą fantastyczne!
Bachiana Biegalijew z Kirgistanu
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ