Mroźnego 23 stycznia 1905 r. w Warszawie urodził się Konstanty Ildefons Gałczyński, polski poeta, który był za życia i pozostał po śmierci poetą osobnym - niezależnym i oryginalnym, za co czasami płacił wysoką cenę. Zwłaszcza w powojennym systemie stalinowskiego totalitaryzmu, który nie wybaczał przedwojennych losów Polaka - katolika, narodowca i antysemity. Konstanty usiłował odnaleźć się w nowej rzeczywistości dzięki poetyckim kolażom i surrealistycznemu teatrzykowi, którego nie rozumieli siermiężni funkcjonariusze cenzury. Drugie, trzecie dno twórczości Gałczyńskiego nie docierało do wszystkich, może tak miało być? Co bardziej dociekliwi w nadmiernym wychwalaniu - był taki czas jego twóczości - socjalizmu (rewolucji) doszukują się ironii, celowej przesady, masowej produkcji. Co pisał bo w to wierzył, a co, żeby przeżyć, tego tu nie rozstrzygniemy. Pozostawiamy to Państwu.
Konstanty Ildefons Gałczyński, syn Konstantego, technika kolejowego i Wandy z Łopuszańskich, córką właściciela restauracji znanej podówczas firmy Wróbel, przyszedł na świat 23 stycznia 1905 roku w Warszawie. W tymże roku, w grudniu, urodził się drugi syn, Zenon, zmarły przedwcześnie i wspominany z sentymentem w paru wierszach i poematach Konstantego jako chłopiec grający na okarynie. Gałczyńscy zostali ewakuowani do Moskwy w 1941 r. Młody Konstanty wkrótce potem zaczął pisać swoje pierwsze wiersze. W 1916 r. rozpoczął naukę w Szkole Komitetu Polskiego, którą kontynuował w gimnazjum Giżyckiego w Warszawie.
Utwór Gałczyńskiego po raz pierwszy ukazał się drukiem w 1923 r. w piśmie „Rzeczpospolita”. Po zdaniu matury Konstanty studiował filologię angielską i filologię klasyczną, jednak żadnego z tych kierunków nigdy nie ukończył. W tym czasie związał się z „Cyrulikiem Warszawskim” oraz z grupą poetycką Kwadryga. Napisał powieść „Porfirion Osiełek, czyli Klub Świętokradców”.
W 1930 r. ożenił się z Natalią Awałow. Rok później Gałczyński wyjechał do Berlina, gdzie pracował jako referent kulturalny w placówce konsularnej. Podczas II wojny światowej poeta brał udział w kampanii wrześniowej. Jego wiersze ukazały się w wydawnictwie konspiracyjnym w antologiach „Werble wolności” i „Słowo prawdziwe”.
Po wojnie Gałczyński przebywał w Brukseli i Paryżu. Po powrocie współpracował z pismami „Bluszcz”, „Prosto z mostu”, „Przekrój” i „Tygodnikiem Powszechnym”. Konstanty Ildefons Gałczyński napisał m.in. utwory „Wielkanoc Jana Sebastiana Bacha”, „Niobe”, „Wit Stwosz”, „Kronika Olsztyńska”. Tworzył humoreski z serii „Teatrzyk Zielona Gęś”. Zmarł 6 grudnia 1953 r. w Warszawie wskutek trzeciego zawału serca.
KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSKI W DZIALE KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ