W dzień jubileuszu 150-lecia urodzin Łesi Ukrainki - jednej z najwybitniejszych ukraińskich pisarek - delegacja Związku Polaków Ukrainy na czele z prezesem Antonim Stefanowiczem złożyła kwiaty na grobie poetki, która zmarła 19 lipca 1913 w gruzińskim kurorcie Surami (pod Tbilisi), aczkolwiek wieczny spoczynek znalazła nieopodal mogił Jej rodziców Piotra i Olgi Kosacz na Cmentarzu Bajkowa w Kijowie.
W drugiej połowie dnia Polska Szkoła Sobotnia przy Związku Polaków Ukrainy z inicjatywy jej dyrektor Lesi Jermak, wspólnie z aktywem bibliotecznym i kierownictwem Kijowskiej Biblioteki Miejskiej im. Adama Mickiewicza przeprowadzili Wernisaż Poetycki.
O życiowej i twórczej drodze tej znakomitej wieszczki i dramatopisarki opowiedziały studentki II roku wydziału Ekonomiki Międzynarodowej Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Ekonomicznego im. Wadyma Hetmana (w którym prowadzone jest nauczanie języka polskiego) Ołena Melnyczenko i Ołeksandra Budryk, ilustrując materiał skrupulatnie przygotowanymi slajdami.
Uczniowie Polskiej Szkoły Sobotniej oraz goście Wernisażu czytali wiersze poetki w oryginale i tłumaczeniach na język polski. Słuchacze zaprezentowali też, wykonane w ramach zadania domowego, prace artystyczne nawiązujące do twórczości Łesi Ukrainki. W finałowej części Wernisażu I nagrodę (książkową) quizu podsumowującego spotkanie otrzymała słuchaczka szkoły Daria Goriaczkina.
Okazjonalnie Prezes ZPU Antoni Stefanowicz przekazał do zbiorów Biblioteki partię książek w języku polskim.
25 lutego 1871 w Nowogrodzie Wołyńskim - średniej wielkości mieście, położonym we wschodniej części Wołynia i znanym jako Zwiahel (do końca XVIII w., czyli do momentu przyłączenia go do imperium rosyjskiego po rozpadzie przedrozbiorowego państwa polskiego) przyszła na świat Łarysa Kosacz, która pod pseudonimem Łesia Ukrainka stała się jedną z najwybitniejszych pisarek, tworzącą wraz z Tarasem Szewczenką i Iwanem Franką swoistą „wielką trójcę" w panteonie literatury ukraińskiej.
Łesia była kobietą, której udało się połączyć różne natury wewnętrzne, osobą o gorąco umotywowanych poglądach politycznych, aktywną działaczką społeczną i przy tym fenomenalną pisarką.
O jej poezji Iwan Franko pisał: „Od czasu Szewczenkowego „Pochowajcie i wstawajcie, kajdany zerwijcie” Ukraina nie słyszała równie silnego, gorącego i poetyckiego słowa jako to, które padło z ust tej wątłej, cierpiącej dziewczyny (...) Mimo woli rodzi się myśl, że ta chora, mizerna dziewczyna jest nieomalże jedynym mężczyzną w całej Ukrainie".
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NA PODSTAWIE: Dziennik Kijowski
Zdjęcia G. Bakaliński, A. Płaksina
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ