Pomimo ponad 50 letniej kariery zapamiętana głównie z ról w ostatniej dekadzie życia. „Mój Nikifor” (2004) i "To ja złodziej" (2000) i rola babki Rozalii w serialu „Świat według Kiepskich” dały aktorce drugą sceniczną młodość. Niedługo przed śmiercią zagrała jeszcze w "Rysiu" i "Na dobre i na złe". Wspominamy dzisiaj Krystynę Feldman, która przyszła na świat 1 marca 1916 roku we Lwowie w atmosferze niejako skazującej ją na przyszłu zawód.
Jej ojcem był znany i ceniony aktor teatralny Ferdynand Feldman specjalizujący się w rolacj szekspirowskich, matką zaś wokalistka operowa Katarzyna Feldman z domu Sawicka.
W 1934 roku ukończyła lwowskie gimnazjum im. Królowej Jadwigi. Maturę zdała eksternistycznie.
Katarzyna Feldman, mama aktorki, utalentowana mezzosopranistka, aby wiązać koniec z końcem, udzielała w bogatych domach korepetycji ze śpiewu i gry na pianinie. Gdy powtórnie wyszła za mąż, za emerytowanego żołnierza Kazimierza Mayera, wspólnie zadecydowali, że Krysia powinna skończyć Szkołę Handlową we Lwowie.
Ten wybór okazał się jednym wielkim nieporozumieniem. Feldman groziło powtarzanie klasy, bo nie radziła sobie z przedmiotami ścisłymi, była też wciąż karana za łamanie regulaminu bursy, w której mieszkała. Zbuntowana nastolatka w końcu nie wytrzymała i postanowiła rzucić szkołę. W księgarni za bezcen odsprzedała swoje podręczniki i za uzyskane w ten sposób pieniądze wróciła do rodzinnego domu.
Rodzice w końcu ulegli i wyłożyli dodatkowe środki na naukę w studium teatralnym, które prowadził profesor Janusz Strachocki. Nauczyciel sceptycznie podchodził do pomysłu Krystyny i nawet wydał opinię, że córka nie powinna kalać nazwiska ojca.
Po trzech latach nauki w roku 1937 ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie. Egzamin aktorski zdała eksternistycznie. 1 września debiutowała w Teatrze Miejskim we Lwowie. Zagrała wówczas chłopca w bajce "Kwiat paproci" reżyserowanej przez Janusza Warneckiego.
Podczas wojny była łączniczką Armii Krajowej. Przenosiła nie tylko meldunki, ale też o wiele bardziej niebezpieczne ładunki, np. broń. W międzyczasie - w latach 1939-41 - prowadziła Teatr Robotniczy w Zimnej Wodzie. Na scenę teatru lwowskiego powróciła po wyzwoleniu miasta w 1944 roku. Zagrała wówczas męską rolę Staszka w Weselu Wyspiańskiego, reżyserowanym przez Aleksandra Bardiniego. Po wojnie występowała w wielu polskich teatrach m.in. w Katowicach, Jeleniej Górze, Opolu, Szczecinie, Łodzi i od 1983 roku, aż do śmierci, na stałe związana była z Teatrem Nowym w Poznaniu.
Pełna biografia dostępna jest w dziale historia-kultura Polonijnej Agencji Informacyjnej.
KRYSTYNA FELDMAN W DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ