SWP





   Argentyna




 2021-08-04 JESZCZE POLSKA NIE ZGINĘŁA CZYLI 30. JUBILEUSZ "NASZ BALET APÓSTOLES"

Chciałam was zaprosić do odbycia wyimaginowanej podróży, która zaczyna się w 1897 roku, w mieście Apostoles, w prowincji Misiones. Jedną z cech charakterystycznych tego miasta jest to, że ziemia tu jest czerwona, dlatego cała prowincja Misiones jest znana jako prowincja ziemi czerwonej.

Krajobraz w tych latach tworzyła dżungla, pierwsi polscy osadnicy przybyli tam 124 lat temu z walizkami pełnymi nadziei na rozpoczęcie nowego życia z dala od ukochanej Polski.

Pierwsze lata nie były wcale łatwe, ale tańce i pieśni w tamtych czasach stały się jednym ze sposobów podtrzymania miłości do ukochanej Polski. W 1925 roku pod dyrekcją Marii Jaworskiej i Marii Komisarskiej powstał pierwszy zespół folklorystyczny pod nazwą Balet Polaco - Balet Polski. W 1962 roku kierownictwo zespołu objęły pani Teresa Bris i pani Balcha Zdanowicz Terleski, a w 1978 r. kierunek obrała pani Leonor Panas de Sniechowski, mamusia aktualnego kierownika pana Facunda Sniechowskiego.


PAI

Balet Polaco - Balet Polski w 1925 roku.


W latach 1990/1991 powstają ambitne plany między grupą ludzi mieszkających w Buenos Aires i grupą mieszkającą w Apostoles. Oba zespoły miały wspólne marzenie aby zjednoczyć różne grupy polskich tańców ludowych Argentyny i wspólnie zatańczyć przed św. Janem Pawłem II podczas kolejnej wizyty Ojca Świętego w Argentynie. W Buenos Aires zaczęła się mobilizować pani Ana Kuklińska, jako dyrektor zespołu folklorystycznego Związku Polaków w Argentynie „Nasz Balet” wraz z pierwszym tancerzem panem Romanem Wójcickim.

W roku 1990 odbywa się ich pierwsza podróż do Apostoles i razem z panem Julianem Tarnowskim, prezesem Argentyńskiego Polskiego Związku w Apostoles, jego żoną i panią Carolą Szychowską, rozpoczynają pracę, aby to piękne marzenie się spełniło.


PAI

Balet Polaco - Balet Polski w 1982 roku.


W latach 1990/91 kontynuowano podróże z Buenos Aires do Apostoles, w towarzystwie innych członków zespołu ludowego Naszego Baletu, m.in. Basi Szuładzińskiej, Sandry (Sandy) Richter, Alicji Zabala, Moniki Mitidiero, Edwarda Bobera, Tomka Kwiatkowska, Christiana Staszczyka, Jose Nosala. Dzięki tej inicjatywie tańce wykonywane w tym czasie przez zespół folklorystyczny Balet Polaco zostały udoskonalone poprzez nowe techniki i aktualizację repertuaru tanecznego.

21 lipca 1991 r. odbył się pierwszy występ „Naszego Baletu Apóstoles” jako filii „Nasz Baletu” Związku Polaków w Argentynie, w Klubie Społecznym Union de Apóstoles z tancerzami z Buenos Aires i Apostoles.

Po pierwszej prezentacji Naszego Baletu i jego filii Apóstoles odbyły się kolejne wspólne występy, na Festiwalu Imigrantów w mieście Obera Misiones we wrześniu 1991 roku. Tym razem z większą liczbą tancerzy na scenie i rozmieszczeniem garderoby.


PAI


Więzy przyjaźni zacieśniły się między „Naszym Baletem” a „Naszym Baletem Apostoles”. Każdy wspólny występ był okazją do zacieśniania braterskich relacji, rozwijania się w tańcu; a także w znajomości kultury polskiej.

Nowe występy wzbogaciły repertuar taneczny Apóstoles, który zaprezentował nowy występ zespołu na Festiwalu Międzynarodowym Yerba Mate w 1992 roku.

Wraz z upływem lat zmieniał się skład zespołu. Dzieci zespołu „Naszego Baleciku” dorosły i stworzyły nową grupę, którą była pod kierownictwem pana Nelsona Bojko, a później kierownictwo objęła Pani Dzamila Ortellado Kobylanski. Grupa ta miała zaszczyt reprezentować pierwszych osadników polskich w obchodach stulecia przybycia do miasta I Kontyngentu Emigrantów Polskich w 1897 roku; a także poprowadzili uroczystość inauguracji kaplicy Krzyża Cudów.


PAI


Od 2003 roku, gdy prezesem Towarzystwa Argentyńsko Polskiego był Juan D. Bojko, Zespól Pieśni i Tańca, Nasz Balet Apostoles odbył liczne podróże do miast Argentyny, Paragwaju i Brazylii, reprezentując pierwszych osadników polskich, którzy przybyli do Apostoles w roku 1897. Były to lata dużej aktywności zespołu. Dzieci i młodzież należące do 3. 4. i 5. pokolenia polskich emigrantów stale wzrastali w kulturze swoich przodków i byli protagonistami kulturalnej działalności miasta Apostoles.

W maju 2018 roku Zespół Pieśni i Tańca Nasz Balet Apostoles był organizatorem obchodów 100-lecia Odzyskania Niepodległości Polski w tym mieście; gdzie pełnił rolę gospodarza I Międzynarodowego Spotkania Polskich Tańców Ludowych. W tym wydarzeniu Nasz Balet Apóstoles przyjął 8 delegacji z Argentyny, Paragwaju i Brazylii; koordynował występ 180 tancerzy. Był to pierwszy Zespół, który zgromadził wielu młodych ludzi polskiego pochodzenia z Ameryki Południowej.

Z tej okazji ponownie wystąpiły na scenie Nasz Balet i Nasz Balet Apóstoles, tak jak to było marzeniem założycieli w 1991 roku.

Wyjątkowym wydarzeniem, w którym uczestniczył ZPIT Nasz Balet Apostoles, było I Spotkanie Młodzieży Polskiej Ameryki Południowej w mieście Kurytyba w Brazylii, zorganizowane przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”.


PAI


Obecnie ZPIT Nasz Balet Apostoles jest pod kierownictwem pana Facunda Sniechowskiego, który w młodości mieszkał w Buenos Aires i należał do Zespołu Naszego Baletu.

30 lat pracy i rozwoju „Naszego Baletu Apóstoles” przyniosło wiele owoców, między innymi obecny dyrektor mógł wyjechać do Polski na szkolenie dla polskich choreografów tańca ludowego. Kurs organizowany przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” w siedzibie Grupy „Śląsk” im. Stanisława Hadyny nie tylko umożliwił choreografom z Argentyny i Brazylii udoskonalenie swoich umiejętności ale także poznanie krainy swoich dziadków.

Przełomowy 1991 r, który zintegrował tancerzy z Buenos Aires i Apóstoles - mimo że nie przeprowadzono wspólnego tańca przed Ojcem Świętym - to rozpoczął nowy rozdział zatytułowany Nasz Balet Apóstoles. W 1991 roku wspólne marzenie wzmocniło ducha w tancerzach a akt założycielski naznaczył ich charakter.


PAI


Jako Polka urodzona w Buenos Aires, w Argentynie dodam tylko, że wiele smutku rodzi się we mnie gdy czytam na portalu polskiego zespołu folklorystycznego, że wydają się zatrzymani w XIX wieku. Myślę, że bardzo łatwo jest być Polakiem w Polsce, kiedy cała tysiącletnia historia jest na wyciągnięcie ręki...

Tu, w moim kraju, w Argentynie, jest inaczej, bardzo inaczej, bo ostatnia fala imigracji zakończyła się w 1950 roku, mimo tego nadal podtrzymujemy polskie zwyczaje i tradycje. Czasami odwiedzający nas Polacy są zaskoczeni jak my pielęgnujemy polskie tradycje, śpiewamy piosenki wojskowe, jak pięknie tańczą nasze zespoły i oceniają „jak miło jest widzieć, że nadal są tutaj pielęgnowane tradycje, tańce, tak daleko od Polski” A wiecie dlaczego to się dzieje? Bo kochamy Polskę, bo jesteśmy dumni tego pięknego kraju jakim Polska się stała. Taniec to jeden z najpiękniejszych wyrazów artystycznych i sposób reprezentowania Polski. Myślę że, taniec ludowy jest wspólną kulturą na emigracji i tworzy wielkie społeczeństwo w różnych krajach Ameryki Łacińskiej. Wcale nie zgadzam się z tą opinią, że zespół jest zatrzymany w czasie, bo mogłam sama stwierdzić, że w tym zespole żyje kawałek Polski.

Życzę Zespołowi Pieśni i Tańca Nasz Balet Apostoles, mnóstwo sukcesów, wspaniałej inspiracji, aby pasja i miłość do polskich tańców ludowych i do Polski zawsze żyła w waszych sercach. Żeby duma z waszych polskich korzeni was unosiła zawsze. Jestem pewna, że Polska nigdy nie zaginie póki takie osoby jak wy będą żyć na tym świecie.

Krystyna Misa
Buenos Aires, Argentyna


POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NA PODSTAWIE: korespondencja dla PAI - Krystyna Misa, Buenos Aires, Argentyna


NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ



Kopiowanie materiału z portalu PAI jest zabronione

Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.



SZUKAJ INNYCH WIADOMOŚCI POLONIJNYCH



PORTAL WYŚWIETLONO 15 244 149 RAZY





Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023

Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów





×