W 1970 roku w Saint-Clar-de Riviere zmarł August Zamoyski, jeden z najlepszych polskich rzeźbiarzy XX wieku. Ale nie tylko. Był wziętym sportowcem (przejechał na rowerze trasę prawie 3. tysięcy kilometrów), zawziętym buntownikiem (nie tylko dlatego, że związał się z grupą „Bunt”). W swojej pracy – eksperymentatorem i skandalistą. Z pochodzenia arystokratą, któremu nie straszny w późniejszej drodze artystycznej był brak pieniędzy. Dla równowagi – cenił ciszę i podziwiał naturę, a przez chwilę nawet zajmował się… hodowlą bydła. Był znakomitym obserwatorem rzeczywistości, choć opowiadał się za jej twórczym przeobrażeniem. Co dla nas najważniejsze – pozostawił po sobie wiele dzieł, które są świadectwem jego świeżego spojrzenia.
Zamoyski tworzył przez ponad pół wieku. uprawiał sztukę na różne sposoby. Nie bał się chwycić za aparat, więc pozostawił po sobie imponującą liczbę zdjęć. Artysta próbował również swoich sił, kręcąc filmy kamerą firmy Pathé-Baby. Wśród zachowanych materiałów można odnaleźć filmową relację z wakacyjnych podróży Zamoyskiego z partnerką Manetą Radwan czy sceny z życia paryskiej bohemy. Był człowiekiem nieprzewidywalnym i aktywnym nie tylko twórczo – lubił podróżować oraz na dłużej zmieniać miejsce swojego pobytu. Uwielbiał spędzać czas w sposób aktywny, bez przeszkód można uznać go za zapalonego sportowca. Żeglował, zajmował się kolarstwem, uprawiał boks, jeździł na nartach, a także wybierał się na wspinaczki górskie.
Tworzył w czasie II wojny światowej w Brazylii gdzie przybył w 1940 roku i pozostał na dłużej pozostawiając po sobie wiele prac, jak dla przykłądu pomnik Chopina na plaży Praia Vermelha w Rio de Janeiro - dar Polonii Brazylijskiej dla miasta Rio de Janeiro, którego uroczyste odsłonięcie miało miejsce w piątą rocznicę wybuchu wojny, 1 września 1944 roku oraz „Nu”, monumentalna rzeźba z brązu przedstawiająca nagą kobietę w Muzeum Sztuki w Pampulha w Belo Horizonte.
W Brazyli przebywał do 1955 roku, kiedy to postanowił powrócić do Francji. Należy wiedzieć, że z tym krajem związał się na ponad 30 lat - przed II wojną światową mieszkał w Paryżu, a w ostatnim okresie życia – na południu kraju, w Saint-Clar-de-Rivière. Tworzył i gromadził pokaźną kolekcję swoich prac. Po śmierci artysty jego żona przekazała ją Stowarzyszeniu Przyjaciół Opactwa w Sylvanès, mieszczącego się w południowo-zachodniej Francji. Część rzeźb prezentowano w opactwie, a część nieopodal, w małym prywatnym muzeum w Prieuré des Granges, położonym poza zabudowaniami mieszkalnymi, w otoczeniu gęstych lasów.
Zachęcamy do zapoznania się z biografią niezwykłego artysty,
AUGUST ZAMOYSKI W DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ