POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA
Dom Polonii w Warszawie
STOWARZYSZENIE "WSPÓLNOTA POLSKA"
ul. Krakowskie Przedmieście 64, 00-322 Warszawa
.png )
24 stycznia 2007 roku w Poznaniu zmarła Krystyna Feldman, aktorka, uznawana za mistrzynię drugiego planu. Mówiła o sobie: "Mnie gwiazdorstwo nie interesowało. W domu, potem w szkole teatralnej, nauczono mnie pokory. Wobec zawodu i wobec życia".
Wychowała się w rodzinie polsko-żydowskiej. Jej ojcem był znany i ceniony aktor teatralny Ferdynand Feldman specjalizujący się w rolacj szekspirowskich, matką zaś wokalistka operowa Katarzyna Feldman z domu Sawicka. W 1934 roku ukończyła lwowskie gimnazjum im. Królowej Jadwigi. Maturę zdała eksternistycznie. Rodzice uważali, że Krysia powinna skończyć Szkołę Handlową we Lwowie. Ale wybór okazał się jednym wielkim nieporozumieniem. Feldman groziło powtarzanie klasy, bo nie radziła sobie z przedmiotami ścisłymi, była też wciąż karana za łamanie regulaminu bursy, w której mieszkała. Zbuntowana nastolatka w końcu nie wytrzymała i postanowiła rzucić szkołę. W księgarni za bezcen odsprzedała swoje podręczniki i za uzyskane w ten sposób pieniądze wróciła do rodzinnego domu. Rodzice w końcu ulegli i wyłożyli dodatkowe środki na naukę w studium teatralnym, które prowadził profesor Janusz Strachocki. Nauczyciel sceptycznie podchodził do pomysłu Krystyny i nawet wydał opinię, że córka nie powinna kalać nazwiska ojca.
Po trzech latach nauki w roku 1937 ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie. Egzamin aktorski zdała eksternistycznie. 1 września debiutowała w Teatrze Miejskim we Lwowie. Zagrała wówczas chłopca w bajce "Kwiat paproci" reżyserowanej przez Janusza Warneckiego.
Podczas wojny była łączniczką Armii Krajowej. Przenosiła nie tylko meldunki, ale też o wiele bardziej niebezpieczne ładunki, np. broń. To wymagało od niej wielkiej odwagi, bo w razie wpadki groziły jej przesłuchania na gestapo i zsyłka do obozu koncentracyjnego. Pewnego razu przed niechybnym aresztowaniem i torturami uratował ją nastolatek, który w ostatnim momencie krzyknął: "Hej! Paniusia! Coś tam wypadło z torby!". Wtedy Krystyna zauważyła leżący na chodniku pistolet. Chwilę potem minął ją niemiecki patrol. Bliska omdlenia z trudem doszła do najbliższej restauracji i, choć była abstynentką, zamówiła kieliszek wódki. Dopiero wtedy dotarło do mnie, że tuż obok przeszła kostucha - przyznała w jednym z wywiadów.
W międzyczasie - w latach 1939-41 - prowadziła Teatr Robotniczy w Zimnej Wodzie. Na scenę teatru lwowskiego powróciła po wyzwoleniu miasta w 1944 roku. Zagrała wówczas męską rolę Staszka w Weselu Wyspiańskiego, reżyserowanym przez Aleksandra Bardiniego. Po wojnie występowała w wielu polskich teatrach m.in. w Katowicach, Jeleniej Górze, Opolu, Szczecinie, Łodzi i od 1983 roku, aż do śmierci, na stałe związana była z Teatrem Nowym w Poznaniu.
Była zafascynowana Józefem Piłsudskim. W jej pokoju, naprzeciwko wejścia, wisiał duży portret marszałka Piłsudskiego. Zawsze, kiedy były jego urodziny albo imieniny, paliły się tam świece. Zmarła w swoim poznańskim mieszkaniu 24 stycznia 2007 na raka płuc. Pochowana została w Alei Zasłużonych na cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu. Zgodnie z życzeniem, pochowano ją w kostiumie z ostatniego spektaklu – monodramu "I to mi zostało".
Więcej o tej interesującej aktorce można przeczytać w dziale historia-kultura PAI.
KRYSTYNA FELDMAN W DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ