26 kwietnia 1882 roku w Warszawie urodził się Stanisław Car, polityk obozu piłsudczykowskiego, prawnik, jeden z głównych twórców Konstytucji kwietniowej. W latach 1930–1935 wicemarszałek Sejmu III kadencji, następnie marszałek Sejmu IV kadencji. Szef Kancelarii Cywilnej Naczelnika Państwa i Prezydenta RP w latach 1918–1923 oraz w roku 1926.
Urodzony 26.04.1882 w Warszawie, w rodzinie inteligenckiej. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim do 1905, studia prawnicze ukończył na uniwersytecie w Odessie 1907. Aplikant sądowy 1908 - 1911. Uzyskał wpis na listę adwokatów przysięgłych, otworzył własną kancelarię adwokacką 1911. Sędzia pokoju XI okręgu m. Warszawy z rekomendacji Komitetu Obywatelskiego m. Warszawy 1915. Sekretarz Delegacji Adwokatury Warszawskiej 1916 opracowującej statut Palestry Państwa Polskiego. W tym też roku poznał Józefa Piłsudskiego i pozostał jednym z jego najbliższych współpracowników aż do śmierci Marszałka 1935.
Pracując w Departamencie Sprawiedliwości przy Tymczasowej Radzie Stanu (1917 - 1918) był redaktorem "Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości" i "Dziennika Praw Państwa Polskiego". Szef Kancelarii Cywilnej Naczelnika Państwa od 5.12.1918. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako ułan 7 pułku ułanów w 10 dywizji gen. Lucjana Żeligowskiego. Za zasługi wojenne został awansowany do stopnia podporucznika i odznaczony Krzyżem Walecznych.
Po zakończeniu wojny przez wiele lat pełnił funkcję prezesa Okręgu Warszawskiego Związku Oficerów Rezerwy RP. Stanowisko szefa Kancelarii Cywilnej sprawował także podczas krótkiej prezydentury Gabriela Narutowicza. Prowadził praktykę adwokacką 1923 - 1924. Założyciel i naczelny redaktor miesięcznika Rady Adwokackiej w Warszawie pod nazwą "Palestra". Prokurator Sądu Najwyższego 1925 - 1926. Ponownie objął stanowisko szefa Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP Ignacego Mościckiego 16.06.1926.
W gabinecie Józefa Piłsudskiego 1926 - 1928 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, jednocześnie był doradcą prawnym Józefa Piłsudskiego. Minister sprawiedliwości w rządach: Kazimierza Bartla i Kazimierza Świtalskiego 12.1928 -12.1929, w gabinecie Walerego Sławka 03-08.1930 oraz w II gabinecie Piłsudskiego 08- 12.1930.
Poseł do Sejmu RP III kadencji 1930 - 1935, wybrany z listy BBWR w okręgu wyborczym nr 5 w Białymstoku, pełnił funkcję wicemarszałka sejmu. Jednocześnie był przewodniczącym Komisji Prawniczej oraz kierownikiem grupy w Komisjach: Konstytucyjnej i Regulaminowej. Należał do Klubu BBWR, gdzie był członkiem zarządu, a od końca 08.1931 wiceprezesem Klubu. Intensywnie pracował nad rewizją konstytucji 1931 - 1935.
Współautor tez konstytucyjnych i generalny referent projektu ustawy zasadniczej w sejmie, która została uchwalona i podpisana przez Prezydenta RP w 1935. Ponownie wybrany posłem z listy BBWR w okręgu wyborczym nr 24 w Kielcach do Sejmu RP IV kadencji 1935 - 1938. Wybrany przez Izbę Poselską marszałkiem sejmu 4.10.1935, a po uzyskaniu akceptacji swojej kandydatury przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego, wybór ten przyjął.
W ostatnich latach swojej działalności politycznej dążył do podniesienia autorytetu i zapewnienia znacznej swobody działania sejmu, co było wyrazem pewnej opozycji w stosunku do polityki prowadzonej przez Ignacego Mościckiego i Edwarda Rydza-Śmigłego.
Zmarł 18.06.1938 podczas sprawowania funkcji marszałka sejmu.
Autor licznych prac z zakresu konstytucjonalizmu, państwowości i prawa. Odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta, licznymi odznaczeniami krajowymi i zagranicznymi m. in. Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej.
Zdjęcie: Portret Stanisława Cara, 1934. Malował Stefan Norblin
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. MPW.3286.
STANISŁAW CAR w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ