Historia polska często gości na naszych łamach, jednak nieczęsto zdarza się, że zapisujemy jej białe karty, a tak właśnie jest za sprawą Pani Krystyny Sroczyńskiej, prowadzącej Komisję Informacji w Kongresie Polonii Kanadyjskiej Oddziału Toronto, która w naszym materiale o Cichociemnych odnalazła w tekście swojego stryja Zdzisława Sroczyńśkiego. Pisząc artykuł o elicie polskich komandosów czasów II wojny światowej nie znaliśmy Jego pełnych losów - teraz możemy je uzupełnić. Czynimy to z wielką przyjemnością, bo pamięć o bohaterach jest naszym zaszczytnym obowiązkiem.
Zdzisław Sroczyński pseud. „Kompresor” (ur. 22 września1906 w Ozorkowie, zm. 23 stycznia 1996 w Birmingham) – oficer Wojska Polskiego II RP, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, major piechoty saperów służby stałej, cichociemny.
Był synem Marcelego i Anieli z domu Skałeckiej. Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną miał syna Zdzisława (ur. w 1939 roku). Drugą żoną była Winifred Robertson. Mieli czworo dzieci: Josefa, Michaela (ur. w 1941 roku), Jana, Annę (późniejszą Dorrington) i Krystynę (późniejszą Fogg).
Po ukończeniu Szkoły Realnej w Łęczycy i zdaniu matury w 1926 roku wstąpił w 1927 roku do Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. W 1931 roku przydzielono go na dowódcę plutonu 4 kompanii 2 Batalionu Mostów Kolejowych. W marcu 1938 roku został dowódcą kompanii saperów kolejowych.
We wrześniu 1939 roku objął dowództwo 13 kompanii kolejowej, z którą naprawiał tory kolejowe niszczone w ramach działań wojennych. 21 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Został internowany na Węgrzech. 26 listopada dotarł do Francji, gdzie został oddelegowany na dowódcę kompanii saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów w Sainte-Gemmes-sur-Loire. W czerwcu 1940 roku ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do oficerskiego zgrupowania saperów, a od 1 października służył w załodze pociągu pancernego. Od 1 września 1941 roku do 8 sierpnia 1943 roku służył w armii brytyjskiej w Afryce Zachodniej. Zgłosił się do służby w kraju. Po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 12 kwietnia 1944 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 26 na 27 grudnia 1944 roku w ramach operacji „Staszek 2” dowodzonej przez mjra naw. Eugeniusza Arciuszkiewicza (zrzut na placówkę odbiorczą „Wilga” w okolicy wsi Szczawa). Pozostawał w dyspozycji 1 Pułku Strzelców Podhalańskich AK. Uczył minerstwa dowódców kompanii i plutonów tego pułku.
Po rozwiązaniu AK uczestniczył w ewakuacji zasobów Pułku. Od 26 stycznia 1945 roku działał w strukturach NIE i Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Jesienią 1945 roku uciekł z Polski i 27 października zameldował się w Oddziale VI Sztabu NW w Londynie. Po kilku miesiącach został ponownie zrzucony na teren Polski z nieznaną misją i w nieznanych okolicznościach i powrócił do Wielkiej Brytanii. Zdemobilizowany 17 września 1946 roku wstąpił do PKPR, gdzie skończył służbę 17 września 1948 roku. Osiedlił się w Aberdeen, a później w Birmingham.
Na Liscie Cichociemnych nazwisko Zdzisław Sroczyński widnieje na pozycji 250.
Cichociemni, czyli żołnierze polscy szkoleni w Wielkiej Brytanii do zadań specjalnych (dywersji, sabotażu, wywiadu, łączności i prowadzenia działań partyzanckich), wysyłani byli do okupowanej Polski początkowo z Wielkiej Brytanii, a następnie, od końca 1943 r., z bazy we Włoszech. Wszyscy byli ochotnikami. Pełniąc służbę w szeregach ZWZ-AK stali się elitą Polski Walczącej.
Pierwotny plan powołania elitarnej dywersyjnej jednostki komandosów powstał już w ostatnich miesiącach 1939 r. we Francji. Zaangażowało się w niego dwóch oficerów: kpt. Maciej Kalenkiewicz i kpt. inżynier Jan Górski, wykładowcy kursów saperskich w Wersalu. Początkowo wojskowe władze do idei były nastawiano sceptycznie. Przełom nastąpił po klęsce Francji i przeniesieniu Sztabu Naczelnego Wodza do Londynu.
W lipcu 1940 r. Anglicy powołali Special Operations Executive, czyli Kierownictwo Zadań Specjalnych, którego zadaniem było wspieranie ruchu oporu w państwach okupowanych przez Niemców. Niezrównany w rzucaniu mocnych haseł premier Winston Churchill powiedział do pierwszego szefa SOE: „Podpali pan Europę”.
W polskiej części projektu równie ważne było wyszkolenie, jak przerzut specjalistów na okupowane tereny. Plan miały służyć nie tylko wspieraniu specjalistami konspiracji, ale też zakładał użycie wojsk powietrznodesantowych w przyszłym powstaniu powszechnym.
Cichociemni w Polonijnej Agencji Informacyjnej
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ