Któż jej nie zna. Bawiła, wzruszała, bez maniery gwiazdorstwa byłą gwiazdą prawdziwą. "Wszyscy kochamy Irenę Kwiatkowską i jesteśmy jej wdzięczni za wzruszenia, radość i śmiech, jakim szczodrze nas obdarza" - mówiła Anna Seniuk podczas jubileuszu 95-lecia aktorki.
Irena Kwiatkowska. Polska aktorka filmowa i teatralna. Urodziła się 17 września 1912 roku w Warszawie. Jej ojciec był drukarzem i wielkim miłośnikiem książek. Matka prowadziła dom i zajmowała się dziećmi. Uczyła się w gimnazjum im. Klementyny Hoffmanowej i już jako uczennica zaczęła się interesować aktorstwem a także sportem: w liceum brała udział w zawodach szermierczych.
W 1935 roku ukończyła Wydział Aktorski Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Uczyli ją najlepsi - Aleksander Zelwerowicz i Stefan Jaracz. Debiutowała w teatrze Cyrulik Warszawski. Do 1939 roku występowała na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie, Teatru Nowego w Poznaniu i Teatru Polskiego w Katowicach.
Podczas wojny działała w Armii Krajowej, brała także czynny udział w powstaniu warszawskim. Nie porzuciła aktorstwa występując w tajnych przedstawieniach, współpracując z reżyserami Tadeuszem Byrskim i Leonem Schillerem. Po powstaniu warszawskim podzieliła los mieszkańców stolicy i musiała opuścić miasto. Pieszo z plecakiem, w której mieścił się cały jej dobytek, dotarła aż do Makowa Podhalańskiego; do Warszawy mogła powrócić dopiero w 1948 r.
Po wojnie wystąpiła na estradzie z takimi kabaretami jak: krakowski "Siedem kotów" prowadzony przez Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego,, "Szpak" i "Dudek" i "Kabaret Starszych Panów". Brała również udział w tworzeniu audycji radiowej "Podwieczorek przy mikrofonie". Brawurowo odtwarzała postaci w Teatrzyku Zielona Gęś: Hermenegildy Kociubińskiej, Sierotki czy Żony Wacia.
W latach 1953-56 wykładała w warszawskiej PWST. Zagrała ponad 100 ról teatralnych, ponad 20 filmowych i telewizyjnych m.in. "Wojna domowa", "Czterdziestolatek", "Zmiennicy" czy "Rozmowy kontrolowane". Była tzw. wielkim głosem radiowym. Jej Plastusia zapamiętały dzieci kilku pokoleń. W radiu też poznała swego męża Bolesława Kielskiego, jednego z najlepszych lektorów i spikerów Polskiego Radia.
Najsłynniejsza polska Kobieta Pracująca przeszła na emeryturę w 1994 roku, ale nie zrezygnowała z występów gościnnych. W 1998 roku artystka otrzymała odznaczenie Order Uśmiechu.
"Pewni ludzie powinni być wieczni. I do nich zaliczam Irenę Kwiatkowską" - mawiała o aktorce Irena Santor. Niestety. Irena Kwiatkowska zmarła 3 marca 2011 roku w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
