152 lata temu 13 stycznia 1870 w Trzemesznie urodził się Jędrzej Moraczewski, inżynier, działacz socjalistyczny; poseł do austriackiej Rady Państwa (1907–1918); pierwszy premier niepodległej Polski (1918–1919), powołany przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego; poseł na Sejm (1919–1930); minister robót publicznych (1925–1929).
Jego główną zasługą jest zapobieżenie anarchii i ustalenie ogólnych ram funkcjonowania odrodzonego państwa. Wiele wprowadzanych przez niego zmian miało charakter niemal rewolucyjny, jak wprowadzenie praw pracowniczych i ordynacji wyborczej. Rząd Jędrzeja Moraczewskiego był dla komunistów za mało rewolucyjny, a dla endeków zbyt czerwony. Ale żaden późniejszy gabinet II RP nie podważył jego reform.
Gdy wybuchła I wojna światowa Jędrzej Moraczewski reprezentował poglądy niepodległościowe – chciał całkowitego uniezależnienia przyszłej Polski od Niemiec czy Austrii, był też zadeklarowanym wrogiem carskiej Rosji. Organizował zbiórki pieniędzy na polskie wojsko i współtworzył oddziały strzeleckie. Służył w I Brygadzie Legionów w stopniu porucznika. Jako zaufany towarzysz Józefa Piłsudskiego został następnie jego przedstawicielem w Naczelnym Komitecie Narodowym. Gdy Piłsudski powrócił z Magdeburga do Polski, podjął decyzję o utworzeniu nowego rządu, na czele którego postawił właśnie Jędrzeja Moraczewskiego.
Gdy w 1920 roku wybuchła wojna polsko-bolszewicka, Jędrzej Moraczewski na ochotnika zaciągnął się do polskiego wojska. Wykazał się odwagą na polu bitwy, otrzymał Order Virtuti Militari i Krzyż Walecznych.
To oczywiście jedynie fragment życiorysu. Więcej można przeczytać w dziale historia Polonijnej Agencji Informacyjnej.
JĘDRZEJ MORACZEWSKIW DZIALE HISTORIA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ