W sierpniu 1910 r. w północnej ścianie Małego Jaworowego Szczytu rozegrała się jedna z najgłośniejszych tragedii w historii taternictwa. W czasie akcji ratunkowej zginął legendarny przewodnik i ratownik Klimek Bachleda. W kronikach Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - TOPR, pod datą 6 sierpnia 1910 r. zanotowano lakonicznie: "Na Małym Jaworowym Szczycie zginął nasz towarzysz Klemens (Klimek) Bachleda, niosąc pomoc taternikowi".
Urodzony w 1849 roku Klemens Bachleda pochodził z Bachledówki koło Kościelisk. Osierocony wcześnie już jako 12-latek musiał troszczyć się o siebie służąc u zamożnych gazdów jako juhas. Trzy lata odsłużył w armii austriackiej. Po powrocie z wojska, w 1873 r., roku epidemii cholery, dał dowód odwagi i poświęcenia, pomagając grzebać zmarłych.
Gdy nastała moda na turystykę górską, w spopularyzowanych przez doktora Tytusa Chałubińskiego Tatrach, został przewodnikiem i opiekunem "panów z miasta" chodzących w góry. Ujmował ich wrodzoną kulturą, godnością, uprzejmością i uczciwością. A że czytywał gazety, bo - jak mawiał - lubił wiedzieć, co dzieje się za opłotkami Zakopanego, potrafił ciekawie i dowcipnie opowiadać o górach i ludziach, ubarwiając tym uciążliwe wędrówki.
W owych czasach, gdy większość górali była niepiśmienna, Klemens Bachleda był wyjątkowym przewodnikiem, wysoko cenionym przez turystów. W 1896 r. dostał tzw. blachę, czyli odznakę Przewodnika I Klasy.
Klemens Bachleda zdobył zimą wiele nieosiągalnych wcześniej szczytów: wszedł między innymi pierwszy na Gerlach w zimowych warunkach 1905 roku. Po założeniu w 1909 r. TOPR stał się Klemens Bachleda jednym z jego najbardziej czynnych członków.
W 1911 r., u wylotu Doliny Jaworowej, umieszczono spiżową tablicę ku czci wielkiego przewodnika. Podobna tablica widnieje na ścianie budynku "Dworca Tatrzańskiego", siedziby PTTK w Zakopanem, umieszczona tam dla utrwalenia pamięci o góralu, przewodniku, ratowniku górskim, po prostu człowieku gór, Klemensie Bachledzie.
We wspomnieniach przyjaciół zasługi Bachledy w historii taternictwa i ratownictwa górskiego opisywano z patosem. "Toteż i o Klimku, jako znakomitym przewodniku, jako bohaterze tatrzańskim, nigdy już nie zaginie pamięć, ani w Zakopanem, ani w Polsce... i tak chować nigdy już nie będą żadnego górala, bo żaden już może na pogrzeb taki sobie nie zasłuży" .
O tragicznej akcji ratowniczej i życiu Klimka Bachledy przeczytacie Państwo w dziale historia-kultura PAI
Klimek Bachleda w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ