23 września 1898 roku w Warszawie urodziła się Jadwiga Smosarska. Była pierwszą w odrodzonej Polsce aktorką, która swoim talentem zachwycała nie tylko na scenie, ale przede wszystkim na dużym ekranie. Wykreowała typ kobiety spełniający oczekiwania szerokiej i bardzo zróżnicowanej publiczności. Rodzaj wewnętrznej elegancji, własny, niepowtarzalny styl i sposób bycia sprawiły, że w oczach milionów ludzi stała się uosobieniem marzeń o innym, lepszym życiu.
Warszawa i Polska lat 20. i 30. stanowią wyjątkowo wdzięczny temat. To okres, kiedy kwitło radosne życie towarzyskie. Kiedy rodziły się i upadały kariery, a artyści cieszyli się wyjątkowym uznaniem. I z reguły odnosili komercyjny sukces, a nawet jeżeli nie zaznali go za życia, to przyszłe pokolenia potwierdziły ich wielkość. Postać Jadwigi Smosarskiej z pewnością zalicza się do tych pierwszych, gdyż była ona nazywana "Królową Kina" i miała rzesze wiernych jej fanów. Co jest zaskakujące, marzyła ona o wielkiej karierze teatralnej, ale to właśnie kino przyniosło jej sławę i status gwiazdy.
Jadwiga Smosarska na wielkim ekranie wykreowała typ kobiety, spełniający oczekiwania i potrzeby bardzo zróżnicowanej publiczności w Polsce lat 20. i 30. Stworzyła ekranowy wzorzec dziewczyny, później młodej kobiety, którego nikt nie umiał podrobić i który stał się symbolem zamkniętej epoki. Potrafiła zawładnąć wyobraźnią i marzeniami milionów ludzi, którzy nazwali ją "nieustającą królową polskich ekranów", "naszą Jadzią".
Grywała szwaczki i sanitariuszki, dworkowe panienki i dziewczyny ciężko pracujące na chleb, była księżniczką, księżną, nawet królową. Nie epatowała tajemniczością, ani seksapilem. Uważała, że bycie gwiazdą na ekranie i w życiu znaczyło tyle, co bycie wzorem i ideałem kobiety tamtych czasów.
Szczególny sentyment publiczności do Smosarskiej wynikał między innymi z tego, że była ona gwiazdą na wskroś polską, jej kariera zaczęła się wraz z niepodległością kraju, miała szansę na karierę w Hollywood, jednak pozostała w kraju. Nigdy nie wystąpiła w zagranicznym filmie, nie zmieniła nazwiska na obco brzmiący pseudonim artystyczny. Jednocześnie jej wewnętrzna elegancja, klasa, mieszczański styl życia sprawiły, że dla społeczeństwa stała się uosobieniem spełnionych marzeń, dowodem na możliwość wybicia się ponad przeciętność codziennego życia i osiągnięcia sukcesu, dzięki wytrwałej pracy, a nie skandalom.
Smosarska była absolutnym przeciwieństwem innej polskiej gwiazdy – Poli Negri, znanej ze swych hucznych romansów i ekstrawagancji. Popularność Jadwigi Smosarskiej można nazwać bowiem swego rodzaju fenomenem socjologicznym. Zawrotna kariera filmowa aktorki, która całe życie marzyła o teatrze jest nie tylko fragmentem historii polskiego kina, ale także istotnym składnikiem historii kultury popularnej w niepodległej Polsce.
Teatr był jej największą, chyba nie do końca spełnioną miłością, ale nie on, lecz film uczynił z niej postać mityczną i jednocześnie tak zwyczajną, zapisaną w pamięci milionów ludzi. Była, jest i pozostanie prawdziwą gwiazdą filmową w staromodnym tego słowa rozumieniu, gdyż bycie gwiazdą zakłada nie tylko blask, ale także odległość, dystans między blaskiem a światem, który ów blask dostrzega i z uwagą obserwuje. Przed śmiercią Jadwiga sama zresztą przyznała, że, iż nie doznała spełnienia w teatrze, to: "Miałam coś najważniejszego w życiu aktora – wielką ludzką sympatię".
JADWIGA FILIPINA SMOSARSKA W DZIALE KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
