3 czerwca 1918 roku w Wersalu pod Paryżem premierzy Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch złożyli deklarację, że powstanie państwa polskiego jest warunkiem trwałego pokoju w Europie. Deklaracja przewidywała utworzenie „zjednoczonego i niepodległego państwa polskiego z wolnym dostępem do morza”.
W doprowadzeniu do powstania tej deklaracji istotną rolę odegrał Ignacy Jan Paderewski. To on, dzięki przyjaźni z amerykańskim prezydentem T. Woodrowem Wilsonem sprawił, że 8 stycznia Kongres USA usłyszał o konieczności odbudowy niepodległej Polski.
Umiędzynarodowienie kwestii polskiej niepodległości nastąpiło już w listopadzie 1916 r. poprzez Akt z 5 listopada, w którym cesarze Austrii oraz Niemiec - Franciszek Józef I oraz Wilhelm II - proklamowali powstanie związanego z nimi sojuszem wojskowym Królestwa Polskiego.
Po upadku caratu w Rosji w wyniku rewolucji lutowej w marcu 1917 r. zarówno Rząd Tymczasowy, jak i Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich uznały prawo Polaków do samostanowienia. Polska przestała być - jak to określano -wewnętrzną sprawą Rosji.
Za zgodą zachodnich mocarstw latem 1917 r. ukonstytuował się w Paryżu Komitet Narodowy Polski, pełniący rolę rządu na emigracji. Uznano, że bez spełnienia wolnościowych postulatów Polaków powojenna sytuacja w Europie Wschodniej nie byłaby stabilna, stanowiąc zarzewie dalszych konfliktów. Od tego już tylko krok dzielił nas od deklaracji wersalskiej.
O RZĄDZIE IGNACEGO J. PADEREWSKIEGO W DZIALE HISTORIA
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
