Dzięki wsparciu Konsulatu Generalnemu RP we Lwowie і oraz Fundacji Pogoń Lwów młodzi Pogończycy odbyli tygodniowy obóz piłkarski w Starej Soli.
Zgrupowanie przebiegało bardzo intensywnie. Zawodnicy trenowali dwa razy dziennie, oprócz tego trenerzy poświęcali dużo czasu na indywidualną pracę z zakownikami. Nie zabrakło też wielu atrakcji w postaci gier ruchowych oraz zabaw w wodzie.
Choć do najstarszych nieprzerwanie działających polskich klubów piłkarskich należą (założone w 1906 r.) dwa kluby z Krakowa: Cracovia i Wisła, to jednak założony w 1904 r. klub piłkarski Pogoń Lwów dzierży miano najstarszego (prawdopodobnie) polskiego klubu piłkarskiego. Pogoń Lwów reaktywowana została w 2009 roku i działa do dnia dzisiejszego.
Pogoń Lwów jest kontynuatorem tradycji powołanego wiosną 1904 r. w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie piłkarskiego Klubu Gimnastyczno-Sportowego IV Gimnazjum, działającego od roku 1907 pod nazwą LKS Pogoń. Na przełomie lat 1906 i 1907 młodzież postanowiła się usamodzielnić i powołać do życia niezależny klub z własnym statutem. W 1907 r. uzgodniono w końcu oficjalną nazwę – Lwowski Klub Sportowy „Pogoń” (zaproponował ją Maksymilian Dudryk). Piłkarze występowali odtąd w trójkolorowych strojach: biało-czerwono-niebieskich, a pierwszym prezesem Pogoni został nauczyciel gimnastyki, fan piłki nożnej i założyciel pierwszych drużyn piłkarskich we Lwowie – Eugeniusz Piasecki. Co ciekawe, LKS był współzałożycielem Związku Polskiego Piłki Nożnej przy związku austriackim.
Po wybuchu I wojny światowej Pogoń Lwów działała w najlepsze i w mieście nadal „kopano w piłkę”. Odbywały się oficjalne rozgrywki – przyjeżdżały drużyny z innych miast, a nawet z zagranicy. Pogoń rozgrywała też mecze z drużynami wojskowymi, głównie z legionistami. Po wywalczeniu przez Polskę niepodległości, 11 listopada 1918 r., Pogoń Lwów zapisała się w historii polskiej piłki nożnej jako pierwszy klub, który rozegrał oficjalny mecz – 18 maja 1919 r. lwowscy piłkarze zwyciężyli reprezentację 5 pułku piechoty (9:3). W meczu tym złotymi zgłoskami zapisał się piłkarz Wacław Kuchar zdobywając aż 5 goli. Jednak niebawem większość piłkarzy Pogoni Lwów chwyciło za broń…
Gdy w 1919 r. Lwów próbowali opanować Ukraińcy, sportowcy Pogoni nie wahali się stanąć do walki i wielu z nich poległo. Ale pogończycy walczyli o niepodległość Polski nie tylko w samym Lwowie, ale wszędzie tam, gdzie toczyły się walki z wrogiem.
Na liście sportowców, którzy oddali życie w walce o niepodległość znajduje się aż 57 członków LKS Pogoń. Wielu pogończyków oddało życie w krwawej bitwie pod Zadwórzem, która została nazwana „polskimi Termopilami”. Z ok. 350-osobowego oddziału – składającego się przede wszystkim ze studentów i gimnazjalistów, wśród których byli także sportowcy LKS Pogoń i kibice klubu – przeżyło zaledwie ok. 30 walczących. (Po heroicznej obronie stacji kolejowej Zadwórze, Budionny zrezygnował z atakowania Lwowa i skierował się na północ, gdzie pod Komarowem poniósł sromotną klęskę).
Mimo ogromnej daniny krwi klub działał praktycznie nieprzerwanie. W 1920 r. Pogoń wystartowała w mistrzostwach okręgu lwowskiego, co było eliminacją do turnieju finałowego o mistrzostwo Polski. Wprawdzie eliminacje przerwał wybuch wojny polsko-bolszewickiej, jednak już rok później rozgrywki przeprowadzono do końca. Mistrzem Polski została wtedy Cracovia, a Pogoń sklasyfikowana została na 4. miejscu. Jednak kolejny rok należał już do Pogoni – w 1922 r. lwowski zespół został mistrzem Polski. W 1923 r. Pogoń obroniła mistrzowski tytuł po raz trzeci udowadniając, że są najlepszym klubem w Polsce. W 1924 r. PZPN odwołał rozgrywki Mistrzostw Polski po to, by zapewnić dobre warunki reprezentacji, która przygotowywała się do występu na igrzyskach olimpijskich w Paryżu. W roku 1926, pomimo trudnej sytuacji finansowej, udało się Pogoni Lwów zdobyć czwarte z rzędu mistrzostwo. W decydującym meczu Pogoń pokonała Polonię Warszawa 2:0.
31 sierpnia 1939 r. Pogoń zajmowała 3. pozycję w tabeli. Ostatni mecz lwowiacy rozegrali w Warszawie z Polonią (1:2). Wojna przerwała działalność klubu.
Po 1945 r. Polacy ze wschodnich ziem, przede wszystkim ze Lwowa, znaleźli się wśród animatorów piłki nożnej na ziemiach zachodnich i w Gdańsku. W oparciu o byłych piłkarzy Pogoni odtworzono w Bytomiu – gdzie osiedliło się wielu lwowiaków – Polonię Bytom. Klub przyjął wtedy niebiesko-czerwone barwy Pogoni Lwów. Na cześć lwowskiego klubu barwy takie przyjęły także Pogoń Szczecin, Piast Gliwice, Odra Wodzisław i Odra Opole.
W 2007 r. we Lwowie powstała inicjatywa zjednoczenia młodzieży polskiej wokół sportu. Dwa lata później – dzięki staraniom młodych Polaków mieszkających i studiujących w tym mieście, dzięki wsparciu Konsulatu RP we Lwowie (z konsulem Grzegorzem Opalińskim) i Fundacji „Semper Fidelis”, która przekazała dotację na działalność – Lwowski Klub Sportowy Pogoń został reaktywowany. Reaktywacja Pogoni Lwów została entuzjastycznie przyjęta przez kibiców w Polsce. W pierwszym rozegranym meczu kibicowali Pogoni przedstawiciele polskich władz. W roku 2022 Pogoń Lwów nadal gra. I niech tak zostanie.
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NA PODSTAWIE: LKS Pogoń Lwów
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
