1 października 1983 roku, w Warszawie przy ul. Podwale odsłonięto pomnik Małego Powstańca. Przedstawia 1,5-metrową postać kilkuletniego chłopca w za dużym hełmie, zbyt obszernej panterce, za dużych butach i z przewieszonym przez ramię karabinem i jest dziełem polskiego artysty Jerzego Jarnuszkiewicza. Projekt stworzył jeszcze w czasie studiów w 1946 roku jako małą figurkę z gipsu malowanego na metalowym stelażu. Rzeźba powstała na konkurs Ministerstwa Kultury, które chciało upamiętnić Powstanie Warszawskie.
Po konkursie w 1946 r. figurkę zaczął powielać na masową skalę jeden z zakładów odlewniczych; właściwie każdy mógł ją kupić, jako pamiątkę. Jarnuszkiewicz nie protestował, uznając, że spełnia ona w ten sposób swoją funkcję, upamiętniając bohaterski zryw. Gdy za czasów Gierka do Polski zaczęły przyjeżdżać grupy polonijne i na figurkę rosło zapotrzebowanie, właściciel zakładu odlewniczego Władysław Miecznik zaczął rozpowszechniać figurkę dzieło niejakiego Jana Małety. Wtedy już Jarnuszkiewicz zareagował, co skończyło się w sądzie. W końcu artysta proces wygrał, ale przypłacił go zawałem serca i zapaścią zdrowotną. Jednym z efektów procesu była decyzja, by powiększoną do rozmiarów pomnika figurkę ustawić przy Barbakanie.
Urodził się 27 lutego 1919 roku w Kaliszu.
W latach 1936-1938 kształcił się w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie pod kierunkiem prof. Franciszka Kalfasa i prof. Karola Homolacsa. W 1939 roku otrzymał dyplom w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie. W okresie okupacji współpracował z rzeźbiarzem Stanisławem Komaszewskim, zajmując się drzeworytem i ekslibrisem. Po wojnie pracował w Biurze Odbudowy Stolicy i wykładał na Politechnice Warszawskiej. W latach 1947-1950 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach prof. Tadeusza Breyera i prof. Franciszka Strynkiewicza. Od 1950 roku pracował na macierzystej uczelni (początkowo jako adiunkt, od 1956 - docent, od 1969 - profesor nadzwycznajny, od 1980 - profesor zwyczajny). W latach 1966-1969 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Rzeźby. W 1985 roku przeszedł na emeryturę.
Jerzy Jarnuszkiewicz był autorem rzeźb, założeń pomnikowych, kompozycji przestrzennych, ale także rzeźby kameralnej, medali i ekslibrisów. W jego twórczości dają się prześledzić zmiany, jakim podlegała nie tylko sztuka, ale szeroko rozumiana kultura polska. Od projektów związanych z odbudową kraju i socrealizmem, przez odwilż, fascynację formami nowoczesnymi i ekspresyjnymi doszedł w latach sześćdziesiątych do rzeźby geometrycznej, by w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych swe najwybitniejsze dzieła poświęcić tematyce religijnej.
Jednym z najważniejszych dzieł w dorobku Jarnuszkiewicza pozostanie z pewnością "Pomnik Jana Pawła II i Kardynała Stefana Wyszyńskiego", który stanął na terenie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w 1983 roku. Pracował nad nim od 1978 roku. Pomnik przedstawia hierarchów Kościoła w niemal intymnej scenie.
Artysta zmarł 14 lipca 2005 roku w Warszawie.
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
