26 marca 1267 roku papież Klemens IV w kościele dominikanów w Viterbo dokonał kanonizacji Jadwigi Śląskiej, żony księcia piastowskiego Henryka Brodatego. Władczyni ta znana była ze swej wielkiej pobożności i umiłowania ascezy, stąd też wielu jej współczesnych uznawało ją już za świętą.
Jadwiga, córka hrabiego de Andechs Bertolda IV, urodziła się około 1179 r. Gdy miała kilkanaście lat, poślubiła Henryka, syna księcia śląskiego Bolesława Wysokiego. W dużej mierze dzięki jej staraniom powstał w 1202 roku w Trzebnicy klasztor pod wezwaniem św. Bartłomieja Apostoła, który w roku 1218 został włączony jako pierwszy żeński klasztor w skład kongregacji cysterskiej.
Jadwiga wspierała także szpitale i przytułki oraz ufundowała liczne kościoły na Śląsku. Słynęła z wielkiej pobożności i ostatnie lata swego życia spędziła w klasztorze w Trzebnicy, gdzie zmarła w 1243 r. Po śmierci księżnej rozpoczęły się pielgrzymki do jej grobu. Pierwszy cud nastąpił w 1249 roku. Za pontyfikatu papieża Urbana IV rozpoczął się proces kanonizacyjny, w którego toku stwierdzono, że za wstawiennictwem Jadwigi dokonało się w latach 1249-1264 siedemdziesiąt cudów. W 1267 roku Jadwiga została ogłoszona świętą przez papieża Klemensa IV. W 1680 r., z inicjatywy Jana III Sobieskiego, święto ku czci św. Jadwigi zostało rozciągnięte na cały Kościół. Obecnie obchodzi się je 16 października, a św. Jadwiga jest patronką Śląska oraz archidiecezji wrocławskiej.
ŚWIĘTA JADWIGA ŚLĄSKA W DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
