123 lata temu - 30 maja 1901 r. - w Warszawie przyszedł na świat Mieczysław Fogg. Wokalista, baryton liryczny. Mistrz sentymentalnej piosenki, legendarny artysta dawnych warszawskich kabaretów i teatrów rewiowych, niezmiennie popularny również po wojnie. Zawsze wierny swemu rodzinnemu miastu cieszył się powodzeniem u kilku pokoleń słuchaczy w kraju i na świecie.
Mieczysław Fogg, a właściwie Mieczysław Fogiel, urodził się w Warszawie 30 maja 1901 roku. Matka Mieczysława prowadziła sklep w domu na rogu ulic Długiej i Freta. Ojciec był maszynistą kolejowym pierwszej klasy, "prowadził nawet ekspresy do Petersburga", wspominał syn. Uczył się w gimnazjum realnym przy ul. Jezuickiej. W 1910 roku wstąpił do polskiego skautingu. Wejście w dorosłość rozpoczął od ochotniczej służby w Wojsku Polskim (1919-1921) i udziału w wojnie polsko-sowieckiej w 23. Polowej Autokolumnie. Uczestniczył w wyzwalaniu Wilna i w walkach na froncie litewsko-białoruskim.
Jak wspominał Mieczysław - jego ojciec mawiał: "Mietek będzie budował nowe szlaki kolejowe – lubił mawiać – a ja tamtędy poprowadzę pociąg. Niemile brzmiały dla mnie te ojcowskie rojenia, skoro moim właściwym pociągiem był… pociąg do śpiewania. Zresztą byłem pod tym względem prawdziwie wyrodnym dzieckiem. Nikt bowiem z rodzeństwa (…) nie objawiał najmniejszego zainteresowania profesją śpiewaczą, która dawała wówczas tak niepewny chleb. Nie mieli zresztą w tym kierunku uzdolnień. A ja w te uzdolnienia u siebie święcie wierzyłem."
W 1922 roku rozpoczął pracę w Warszawskiej Dyrekcji Polskich Kolei Państwowych. Był to rodzaj zadośćuczynienia ambicjom ojca, który widział w nim inżyniera, specjalistę od dróg i komunikacji. Równolegle, bo już w roku 1922, Mieczysław Fogg udzielał się wokalnie w chórze kościoła Świętej Anny położonym na Krakowskim Przedmieściu. Podczas próby kolęd usłyszał Fogga sam Ludwik Sempoliński i zadecydował o skierowaniu go (grudzień 1922) na dalszą naukę śpiewu do profesora Jana Łysakowskiego, czyli na Wydział Wokalistyki Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Kształcenie muzyczne Mieczysław Fogg kontynuował później pod kierunkiem Eugeniusza Mossakowskiego, jak również Wacława Brzezińskiego, czy też Ignacego Dygasa i Stefana Beliny-Skupiewskiego, przy czym byli później na jego drodze kształcenia wokalnego i tacy jak Adam Didur oraz Stanisława Kopfa. A wszystko po to, by zaczął śpiewać profesjonalnie, lecz najpierw, bo w roku 1926, Fogiel przyjął swój pseudonim artystyczny „Fogg”, dorabiając na ślubach oraz pogrzebach. Do Opery wchodził "na pięćdziesięciogroszówkę" - wręczaną woźnemu za wpuszczenie na galerię, gdzie spotykał Jana Kiepurę.
Piosenkarski debiut Mieczysława Fogga odbył się w 1928 roku, w Chórze Dana, na scenie teatrzyku warszawskiego o nazwie Qui Pro Quo. Ze sceną tą związek Fogga trwał do 1931, potem kolejno związany był z teatrami i rewiami Banda, Polonia, Rex, Cyrulik Warszawski, Małe Qui Pro Quo, Wielka Rewia i Tip Top. Od roku 1932, Chór Dana dawał koncerty za granicą, m.in. w Niemczech, na Łotwie, w Estonii, w ZSRR, USA (w 31 stanach), Finlandii, Szwecji, Norwegii, Austrii, we Włoszech. Dla samej zaś firmy fonograficznej Odeon Mieczysław Fogg nagrywał 100-150 piosenek rocznie, otrzymując sympatyczne przezwisko „śpiewająca mrówka”. Ponadto Fogg towarzyszył wokalnie na koncertach i w nagraniach sławnych polskich artystów kabaretowych, m.in.: podczas nagrań Hanki Ordonówny, Stefci Górskiej, Adolfa Dymszy czy też Zuli Pogorzelskiej.
Jeżeli interesuje Państwa życiorys naszego pieśniarza zapraszamy do działu historia - kultura Polonijnej Agencji Informacyjnej.
MIECZYSŁAW FOGG W DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
