Na początku czerwca 1527 r. Wybuchł pożar we Lwowie, który następnie zniszczył całą gotycką budowlę centrum miasta. Ten pożar przyczynił się do radykalnej restrukturyzacji miasta.
Miasto Lwów było od wieków wielkim konglomeratem kultur, języków i religii. W średniowieczu obok katolickich w większości Polaków, Niemców, Włochów czy nawet Szkotów mieszkali tu na stałe lub przybywali w celach handlowych także prawosławni Rusini, Wołosi i Grecy, modlący się we własnym obrządku Ormianie oraz starozakonni Żydzi i wyznający islam Tatarzy. Miasto wielokrotnie doznawało katastrof, z których jednak zawsze potrafiło się podnieść. Po wielkim zniszczeniu dawnego ruskiego grodu przez litewskiego księcia Lubarta w 1351 roku, powstał nowy, gotycki Lwów, złożony z dwóch osobnych miast – Starego Lwowa, lokowanego jeszcze przez Kazimierza Wielkiego na prawie magdeburskim, oraz wkrótce po nim powstałego Nowego Lwowa. Dzięki temu istniały dwa zamki: Wysoki, położony nad Starym Lwowem, i Niski, przylegający do Nowego Lwowa. Jednak i ten Lwów doznał niemal całkowitego zniszczenia, które było tym razem rezultatem nie najazdu, a straszliwej klęski żywiołowej – wielkiego pożaru z czasów króla Zygmunta Starego, największego, jaki kiedykolwiek strawił to miasto.
Pożar wybuchł dnia 3 czerwca 1527 roku przy browarze, położonym blisko klasztoru franciszkanów, w krótkim czasie opanował ulicę Krakowską oraz Ormiańską, po czym objął cały Nowy Lwów. Wiatr zachodni przeniósł następnie płonące żagwie na Stary Lwów – ulice Grodzką i Halicką oraz Wysoki Zamek, który również stanął w ogniu. W rezultacie spłonęły drewniane w większości domy, składy kupieckie, kramy, gospody, świątynie, ratusz, mury i baszty obronne oraz oba zamki. Pożoga strawiła całe miasto do tego stopnia, że poza uszkodzonymi murowanymi kościołami przetrwał – według niektórych przekazów – tylko jeden jedyny dom mieszczański, należący do Jana Brody. Wszystkie pozostałe zamieniły się w zgliszcza. Miasto Lwów przestało istnieć.
Niedługo jednak powstało na nowo, co możliwe było dzięki staraniom mieszkańców oraz przychylności króla Zygmunta Starego. Król na dwadzieścia lat zwolnił Lwów ze wszelkich podatków, opłat i powinności. W krótkim czasie miasto odbudowało się, zyskując w ciągu następnych dziesięcioleci więcej budynków murowanych oraz renesansowo-barokową szatę, którą można podziwiać po dziś dzień.
Miasto od 1658 roku nosi zaszczytny tytuł „Semper Fidelis” (Zawsze Wierne).
Pożar Lwowa w 1527 roku w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
magdalena_news.png )
