6 września 1976 miał swoją premierę film Andrzeja Wajdy „Smuga cienia” na podstawie powieści Josepha Conrada. Książka Korzeniowskiego pisana od lutego do grudnia 1915 r. została opublikowana po raz pierwszy w 1916 r. w odcinkach w Metropolitan Magazine w Nowym Jorku, w 2016, we wrześniu, English Review a wydana w formie książki w 1917 roku w Wielkiej Brytanii i Ameryce. Pierwotnie książka miała nosić tytuł „Pierwsze dowództwo”, a autor nosił się z zamiarem jej napisania już w 1899 r.
W jednym z wywiadów przeprowadzonych w czasie realizacji filmu Andrzej Wajda powiedział "Spodobała mi się taka idea, żeby sfilmować opowiadanie jakby przekalkowane z książki. "Smuga cienia" nadaje się do podobnego zabiegu, bo jest krótka, znacznie krótsza niż inne książki, które przerabiałem na filmy. I odznacza się ogromną siłą dzięki zamkniętej formie. Przy całej wierności dla Conrada pozwalamy sobie na dwa zabiegi. Narrator opowiadania w filmie staje się po prostu Conradem (...) Drugi zabieg - dodanie prologu i epilogu". Bohater filmu zwie się Joseph Conrad-Korzeniowski, a nie jak w pierwowzorze literackim - John Nieven, czyta listy swojego wuja z Polski, ogląda fotografie polskiej rodziny. W ten sposób Wajda mocniej niż sam Conrad podkreśla autobiograficzność adaptowanego utworu.
Film realizowany był w Bułgarii, na Morzu Czarnym, w Anglii i w Bangkoku.
Akcja powieści i filmu rozgrywa się w większości w Zatoce Syjamskiej i przedstawia historię młodego mężczyzny obejmującego w zastępstwie funkcję kapitana statku. Tytułowa smuga cienia odnosi się do granicy dojrzałości głównego bohatera, przekroczenia pewnego etapu osobistego rozwoju.
Powieść wyróżnia się podwójną strukturą narracyjną. Pełny tytuł to (w oryginale) The Shadow-Line, A Confession, co informuje czytelnika o retrospektywnym charakterze powieści. Powieść wykorzystuje ironię jako narzędzie do podkreślenia konfliktu pomiędzy młodym bohaterem (nie wymienionym w z imienia), a starym. Poruszane są wątki mądrości życiowej, doświadczenia i dojrzałości. Szerokie wykorzystanie przez autora ironii do opisywania takich postaci jak kapitan Giles i okrętowy "factotum" Ransome służy podkreśleniu mocnych i słabych stron głównego bohatera.
Powieść była często interpretowana jako metafora pierwszej wojny światowej, uzasadniano to czasem powstania i odniesieniami do długiej walki, roli koleżeństwa itp. Pogląd ten wspiera fakt, iż starszy syn Conrada, Borys, został ranny w pierwszej wojnie światowej. Inne interpretacje podkreślają silny udział wątków ponadnaturalnych, takich jak duch byłego kapitana rzucający klątwę swój statek, jak również szaleństwo starszego oficera Burnsa. Jednakże sam Conrad w komentarzu odautorskim z 1920 r. odciął się od tych interpretacji, pisząc że Świat żywych zawiera wystarczająco dużo cudów i tajemnic.
Zdjęcie: materiały prasowe reklamujące film
Smuga cienia - Joseph Conrad i Andrzej Wajda w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
