Nazwany przez amerykański magazyn „Rolling Stone” ostatnim hippisem naszych czasów. Ryszard Riedel - charyzmatyczny polski wokalista i autor tekstów piosenek, wieloletni frontman zespołu Dżem w którym grał także na harmonijce ustnej. Zaczytywał się w książkach o Indianach i Dzikim Zachodzie. Nigdy nie pobierał lekcji śpiewu. Edukację szkolną zakończył na siódmej klasie szkoły podstawowej. Swoim „sie macie ludzie” porywał publiczność do interakcji z zespołem. Uznawany przez wielu za jednego z najlepszych wokalistów w historii polskiej muzyki rozrywkowej.
Gdyby żył, 7 września świętowalibyśmy jego 68 urodziny...
Był drugim dzieckiem Krystyny i Jana Riedlów, miał starszą o rok siostrę, Małgorzatę. Edukację zakończył na siódmej klasie szkoły podstawowej.
Nigdy nie pobierał lekcji śpiewu, był samoukiem. W grudniu 1973 dołączył do zespołu Jam, który później zmienił nazwę na Dżem. W pierwszych latach nie dopuścił do rozpadu zespołu. Na początku kariery w Dżemie zespół Kombi złożył mu propozycję przejścia do nich, ale Riedel ją odrzucił. Teksty jego piosenek zwykle miały charakter autobiograficzny. Przez wiele lat współpracował z wieloma artystami polskiej sceny muzycznej, m.in. z Ryszardem Skibińskim, Leszkiem Winderem, Józefem Skrzekiem i Nocną Zmianą Bluesa.
Określony został przez prestiżowy amerykański magazyn „Rolling Stone” ostatnim hippisem naszych czasów. Prowadzony przez niego tryb życia naznaczony był m.in. przez narkotyki (głównie "kompot"), a ponieważ zdominowały one jego życie, dochodziło do wielu spięć między nim a zespołem. Prowadził życie outsidera, często opuszczał próby nagrań i nie przychodził na własne koncerty. Uzależnienie zaczynało odbijać się na jego karierze muzycznej. Jak wspominał Beno Otręba, gitarzysta Dżemu, Riedel na co dzień był człowiekiem niezwykle pogodnym i towarzyskim, dalekim od stereotypowej wizji zamkniętego w sobie samotnika.
Poza działalnością muzyczną chętnie rysował, a jego prace często były wykorzystywane na projekty okładek. Rozdawał je też swoim fanom.
Pomimo narastających problemów zdrowotnych Riedla, jego współpraca z Dżemem trwała do momentu, kiedy wyniszczony narkotykami został zmuszony do kolejnego leczenia detoksykacyjnego (w 1994), które jednak nie dało rezultatu. Kilka razy wcześniej przechodził takie leczenia, jednak za każdym razem wracał do brania narkotyków. Mimo tego jawnie ostrzegał przed eksperymentowaniem z narkotykami i innymi używkami. Po ostatniej kuracji antynarkotykowej zespół postanowił umieścić Riedla z dala od znajomych i domu. W kwietniu i maju 1994 przebywał w Wodzisławiu Śląskim, gdzie jednak czuł się nieswojo, zapadł m.in. na amnezję. Po jakimś czasie znowu wrócił do brania[4]. W maju 1994 został tymczasowo usunięty z grupy[5], co członkowie zespołu w jednym z wywiadów radiowych wytłumaczyli niemożnością dalszej współpracy i ciągłego dostosowywania występów do niedomagającego Riedla. Zespół zawiesił lidera, gdy ten od 13 lipca przebywał w szpitalu. Zmarł, nie będąc już członkiem zespołu Dżem.
Zmarł 30 lipca 1994 w Chorzowie. Bezpośrednią przyczyną śmierci była niewydolność serca. Sam Riedel, niedługo przed śmiercią, mówił o tym tragicznym uzależnieniu w pięknych słowach przestrogi: "Chciałbym ostrzec wszystkich przed jakimikolwiek używkami. Te zabawki raczej źle się kończą. Wszystkim odradzam zabawy w te rzeczy, młodzież powinna być piękna i zdrowa".
Pogrzeb odbył się 3 sierpnia 1994 na Cmentarzu Komunalnym na Wartogłowcu w Tychach (spoczywa wraz z małżonką). Na nagrobku wykuto cytat (W życiu piękne są tylko chwile...) z utworu Naiwne pytania. Po śmierci żony wykuto dodatkowy napis – Tylko ty i ja..., zaczerpnięty z tytułu innego utworu Dżemu.
Gdyby życie Riedla potraktować jak koncert, ostatnie jego słowa brzmiałyby „Zostańcie z Bogiem”.
Ryszard Riedel w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
