5 października 1938 r. z anteny zainstalowanej na dachu Prudentialu nadano pierwszy próbny sygnał telewizyjny – był to występ Mieczysława Fogga. 26 sierpnia 1939 r., na krótko przed wybuchem wojny, eksperymentalna stacja telewizyjna wyemitowała pierwszy oficjalny program. Wyświetlono wówczas pierwszy film fabularny w polskiej telewizji – „Barbarę Radziwiłłównę”.
Szukając genezy polskiej telewizji należy cofnąć się aż do końcówki XIX w., kiedy to w 1897 r. Jan Szczepanik – techniczny samouk zwany m.in. polskim Edisonem i Leonardem da Vinci z Galicji, skonstruował telektroskop. Było to urządzenie służące do przesyłania na odległość, za pomocą elektryczności, ruchomego obrazu kolorowego wraz z dźwiękiem. Szczepanik opatentował swój wynalazek w Brytyjskim Urzędzie Patentowym pod numerem 5031. 3 kwietnia 1898 r. wynalazek Polaka znalazł się na okładce „New York Timesa”, jego mechanizmem zachwycał się m.in. Mark Twain.
Następnym etapem było skonstruowanie aparatury telewizji mechanicznej. Dokonał tego w 1929 r. Stefan Manczarski. Urządzenie opierało się na synchronicznie wirujących, po stronie nadawczej i odbiorczej, dwóch tzw. tarczach Nipkowa. Sygnał telewizyjny przekazywano za pomocą przewodu elektrycznego. Sposobem tym jednak uzyskiwano jedynie nieruchomy obraz. Sam Manczarski powiedział o swoim mechanizmie, iż jest to „sposób telewizyjnego przesyłania obrazów za pośrednictwem drutu i radia”.
W 1935 r. w Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym rozpoczęły się prace nad uruchomieniem stacji telewizyjnej, prowadził je inż. Lesław Kędzierski. Rok później, w 1936 r., do prac dołączyło Polskie Radio – inż. Władysław Cetner rozpoczął budowę nadajników telewizyjnych. W kolejnym roku na 16. piętrze budynku Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential – najwyższym budynku w Polsce – rozpoczęła działalność eksperymentalna stacja telewizyjna.
Jej kierownikiem został inż. Cetner. Już w 1938 r. na dachu wieżowca zbudowano wieżę o wysokości 16 metrów, na której zamontowano maszt pod antenę nadawczą o wysokości 11 metrów. Znajdowała się 87 metrów nad ziemią i zapewniała odbiór sygnału wizji i fonii na odległości – odpowiednio 20 km i 30 km. 10 września 1938 r. „Dziennik Ostrowski” tak pisał o tym wydarzeniu: „Na drapaczu chmur w Warszawie przy placu Napoleona została zainstalowana wieżyczka o misternej konstrukcji. Z wieżyczki tej będą nadawane obrazy telewizyjne. Warszawska stacja telewizyjna ma na razie charakter czysto doświadczalny. Chodzi głównie o przeszkolenie personelu i zaznajomienie go z tajnikami telewizji”.
5 października 1938 r. z anteny zainstalowanej na dachu Prudentialu nadano pierwszy próbny sygnał telewizyjny – był to występ Mieczysława Fogga.
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
