148 lat temu w Ostaszynie pod Nowogródkiem urodził się Jan Bułhak, polski fotograf oraz teoretyk fotografii. W latach 1919–1939 kierownik Zakładu Fotografii Artystycznej na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Twórca pojęcia „fotografika” oraz koncepcji fotografii ojczystej. Autor wielu artykułów i rozpraw dotyczących estetyki fotografii, m.in. Fotografika – zarys fotografii artystycznej (1931), Estetyka światła. Zasady Fotografiki (1936), Fotografia ojczysta (1951). Jedna z najbardziej znaczących i inspirujących postaci XX-wiecznej fotografii polskiej, nazywany „ojcem polskiej fotografii”.
Około 1905 roku, pod wpływem twórczości oraz koncepcji estetycznych francuskich fotografów zrzeszonych w Photo-Club de Paris: Emila J. Constanta Puyo, Roberta de la Sizeranne’a, Leonarda Misonne oraz Claude’a de Santeul, zafascynował się piktorializmem. Fotografował początkowo swoje najbliższe otoczenie – dwór w Peresiece na Mińszczyźnie, tworząc akademickie portrety oraz nastrojowe, zamglone pejzaże o romantyczno-symbolicznej proweniencji. Wykonywał przejmujące portrety i symboliczne krajobrazy oraz fotografował chłopów, w czym kontynuował tradycję XIX-wiecznej "fotografii zakładowej". Na temat twórczości fotograficznej pisał: Ideału szukamy w malarstwie, a wzorców w grafice.
W ciągu następnych dziesięcioleci fotografowanie krajobrazów ojczystych, zwłaszcza zaś pejzaży miejskich, pochłania Bułhaka bez reszty. Do 1920 roku powstaje 26 albumów z fotografiami samego Wilna, a w latach następnych kolejne zbiory z negatywami przedstawiającymi m.in.: Warszawę, Kraków, Lublin, Lwów, Śląsk, Pomorze, Litwę, Kresy. Miasto na fotografiach Bułhaka jest obiektem doskonale malowniczym, miejscem tajemniczym i magicznym. Pokazywane z perspektywy wędrowca – przez pryzmat zapomnianych zaułków i ukrytych podwórek – przeistacza się w przestrzeń spotkania przeszłości z teraźniejszością.
Z pasji dokumentowania krajobrazów i architektury Polski powoli wyłania się program fotografii ojczystej. Na krótko przed wybuchem II wojny światowej Bułhak pisał: Za fotografię ojczystą należy uważać zdjęcia obrazujące polski krajobraz i architekturę, budowle zabytkowe, typy ludowe, sceny rodzajowe charakterystyczne dla społeczności polskich miast i wsi. Zdjęcia te powinny obrazować naszą ziemię ojczystą i ludzi ją zamieszkujących z najlepszej strony oraz posiadać wartość artystyczną i piętno narodowe.
Jan Bułhak w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
