7 listopada 1867 r. w Warszawie przy Freta 16 przyszła na świat duma polskiej nauki - Maria Skłodowska. Była piątym dzieckiem Bronisławy i Władysława Skłodowskich. Jej rodzice mieszkali na drugim piętrze budynku, zaś na pierwszym piętrze mieściła się prywatna szkoła żeńska, prowadzona przez matkę Marii. Oprócz najmłodszej Marii państwo Skłodowscy mieli jeszcze czworo dzieci: Zofię, która zmarła w wieku kilkunastu lat, Bronisławę ( później Dluską, lekarza, twórczynię sanatorium dla chorych na gruźlicę w Zakopanem), Józefa (lekarza, ordynatora jednego z warszawskich szpitali), Helenę później Szalay, nauczycielkę). Od roku 1878 dzieci wychowuje ojciec, ponieważ Bronisława umiera na gruźlicę płuc.
W rodzinie kultywowane są tradycje patriotyczne, najpierw romantyczne, potem pozytywistyczne. Młodzi Skłodowscy wzrastają wychowywani na poezji A. Mickiewicza, J. Słowackiego, Z. Krasińskiego. Potem wzorami ideowymi Marii będą E. Orzeszkowa, B. Prus, A. Świętochowski oraz pozytywistyczna praca organiczna i praca u podstaw.
W 1868 ojciec Marii został podinspektorem oraz nauczycielem matematyki i fizyki w II Męskim Gimnazjum przy ulicy Nowolipki 11. Rodzina Skłodowskich przeniosła się do dużego służbowego mieszkania, w którym wynajmowała także pokoje na stancje dla chłopców uczących się w gimnazjum.
W roku 1877 Maniusia, jak nazywano ją w rodzinie, rozpoczyna naukę w prywatnej pensji Jadwigi Sikorskiej, przy ul. Marszałkowskiej, w Warszawie. 6 lat później otrzymuje zloty medal za naukę i kończy Rządowe Gimnazjum. Rozpoczyna roczne wakacje, odwiedzając rodzinne majątki i regenerując siły po trudach związanych z nauką i przeżyciami osobistymi.
W roku 1884 Maria Skłodowska zapisuje się w Warszawie na kursy nielegalnej uczelni- Uniwersytetu Latającego, którego program obejmował głównie nauki przyrodnicze i społeczne. Na wykłady będzie uczęszczać powtórnie, jeszcze w roku 1889.
Młoda Maria jest osobą wszechstronnie uzdolnioną; zna pięć języków, interesuje się socjologią, psychologią, naukami ścisłymi, dobrze rysuje. Wybiera jednak nauki ścisłe, marzy o studiach na paryskiej Sorbonie. Wyjazdy na studia za granicę były koniecznością dla ówczesnych dziewcząt ponieważ żaden uniwersytet w podzielonej na zabory Polsce nie przyjmował kobiet. Studia te są jednak płatne, a Władysław Skłodowski nie jest w stanie sfinansować nauki dla swoich córek.
Maria i Bronisława umawiają się więc, najpierw jedzie studiować w Paryżu medycynę starsza Bronisława, Maria pracując jako guwernantka, wspiera ją finansowo, potem Bronisława ma pomóc młodszej siostrze. W latach 1886-1889 Maria Skłodowska pracuje jako nauczycielka domowa w majątku Szczuki , należącym do Krasińskich, gdzie uczy dzieci właścicieli majątku , państwa Żorawskich. Organizuje także szkółkę dla dzieci wiejskich, które uczy języka polskiego, historii, algebry, wcielając w życie ideały pozytywizmu. Za tę nielegalną działalność grozi nawet wywóz na zsyłkę.
W czasie pobytu w Szczukach przeżywa swoją pierwszą miłość, zakochuje się z wzajemnością w synu państwa Żorawskich, studencie matematyki, Kazimierzu. Zamierza on poślubić Marię, rodzice uważają jednak, że związek ten byłby mezaliansem.
W 1889 r. rozżalona i upokorzona Maria opuszcza Szczuki i wraca do Warszawy. Rok później po raz przekracza próg laboratorium, w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Tam, najczęściej samodzielnie lub pod okiem swojego kuzyna, chemika i asystenta D. Mendelejewa-Józefa Boguskiego lub Napoleona Milicera przedziera się przez gąszcz zagadnień dotyczących analizy chemicznej.
Ponieważ działające na terenie Polski uniwersytety nie przyjmowały kobiet, w 1891 roku Maria wyjechała do Paryża, gdzie na Sorbonie zapisała się na wydział nauk matematyczno-przyrodniczych. Zamieszkała u swojej siostry Bronisławy Dłuskiej i jej męża Kazimierza. Utrzymują oni bliski kontakt z Polakami mieszkającymi w Paryżu, przyjaźnią się z początkującym wówczas pianistą, późniejszym wirtuozem i premierem Rzeczpospolitej Polskiej – Ignacym Janem Paderewskim. Maria uczestniczy w jego pierwszych paryskich koncertach, bierze także udział w polskich przedstawieniach patriotycznych. Od 1892 r. mieszka i utrzymuje się już samodzielnie.
W latach 1891-95 r. studiuje na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym w Sorbonie, otrzymując licencjaty nauk fizycznych z oceną "bardzo dobrze" i matematycznych z oceną "dość dobrze". Jeszcze przed ukończeniem studiów pracuje dla Towarzystwa Popierania Przemysłu Krajowego we Francji, wykonując badania z zakresu magnetyzmu stali. W 1896 roku
W domu prof. Józefa Wierusza-Kowalskiego poznaje Piotra Curie, z którym w 1895 r. wzięła ślub i przyjęła obywatelstwo francuskie. Ślub odbył się w merostwie Sceaux pod Paryżem, a w podróż poślubną nowożeńcy wybrali się rowerami. Nie wyrzeknie się jednak nigdy polskich korzeni, polskiego pochodzenia, swojej ojczyzny ani nazwiska. Będzie podpisywać się francuskim zwyczajem: Madame Pierre Curie, Madame Marie Curie, Madame Curie-Skłodowska.
Cały czas utrzymuje kontakty z Polską, przyjeżdża tu wielokrotnie, są to zarówno przyjazdy związane z pracą, jak i całkiem prywatne, jak np. w roku 1899 kiedy to przyjeżdża wraz z Piotrem aby pokazać mu Warszawę, Zakopane, wchodzą na najwyższy szczyt w polskich Tatrach- Rysy czy w 1911, kiedy wędruje po górach z córkami. Tatry są zresztą dla Marii uosobieniem niezależności , dopiero tu wśród wysokich szczytów może odetchnąć nieskrępowaną wolnością, w kraju, który przecież nie istnieje na żadnej mapie.
To początek drogi ku światowej karierze i wiecznej chwale na polu nauki, tak niedostępnym w owych czasach kobietom. Co było później przeczytacie Państwo w dziale historia - kultura Polonijnej Agencji Informacyjnej
Maria Skłodowska-Curie w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
