42 lata temu, 22 listopada 1982 roku, Stanisław Ostrowski zmarł w Londynie.
Walkę o niepodległość kraju i rodzinnego miasta, w którym urodził się 29 października 1892 r., przejął po ojcu Michale, powstańcu styczniowym i Sybiraku.
Gdy 1 listopada 1918 r. Rusini zajęli część Lwowa i kpt. Tatar-Trześniowski zorganizował opór w Szkole Sienkiewicza, Stanisław Ostrowski, w stopniu chorążego, przez trzy tygodnie walk o miasto, leczył rannych w szpitalu na Technice. Po ukończeniu studiów w czerwcu 1919 r. zostaje lekarzem batalionu w 38. pułku piechoty, a następnie - w r. 1920 obejmuje stanowisko naczelnego lekarza w 81, pułku piechoty Grodzieńskiej l. Dywizji Litewsko-Białoruskiej.
Podczas wojny z bolszewikami w r. 1920 jest naczelnym lekarzem ochotniczego 240. pułku piechoty Armii Ochotniczej, a po jej zakończeniu, wykłada w Szkole Sanitarnej 6. baonu Sanitarnego w rodzinnym mieście.
Za czyny wojenne został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Obrony Lwowa, Odznaką l. Załogi Szkoły Sienkiewicza i Orlętami, a w okresie międzywojennym za służbę w Legionach i przynależność do Związku Strzeleckiego - Krzyżem Niepodległości. W r. 1922 przeszedł do rezerwy w stopniu kapitana.
Pierwsze lata niepodległości poświęcił Stanisław Ostrowski pracy naukowej na polu medycyny. W latach 1922-1925 został starszym asystentem Kliniki Dermatologicznej Uniwersytetu Warszawskiego u prof. dr. Franciszka Krzyształowicza. Powróciwszy do Lwowa, do roku 1928 był asystentem na dermatologii u prof. dr. Jana Tadeusza Lenartowicza. W tym też roku, spośród 11 kandydatów, wybrano Stanisława Ostrowskiego prymariuszem (ordynatorem) 150-cio łóżkowego oddziału dermatologicznego w Państwowym Szpitalu Powszechnym we Lwowie.
Lata międzywojenne poświęcił dr Ostrowski na pracę naukową i działalność społeczną. Owocem jego działań medycznych są liczne publikacje w wydawnictwa krajowych i zagranicznych, co w r. 1931 przyniosły docenturę na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza.
Od r. 1930 trzykrotnie został wybierany z listy BBWR posłem do Sejmu. W Komisjach i na Plenum sejmowym zabierał głos w sprawach zdrowotnych i bronił praw mniejszości narodowych.
21 listopada 1982 roku w Londynie uczestniczył w uroczystym wieczorze, upamiętniającym 64. rocznicę zwycięskiej obrony Lwowa. Po jego zakończeniu zasłabł w samochodzie i następnego dnia zmarł w szpitalu - 22 listopada 1982, dokładnie w rocznicę oswobodzenia Lwowa przez Polaków. Został pochowany 4 grudnia 1982 roku na Cmentarzu Lotników i Spadochroniarzy Polskich w Newark.
12 listopada 2022 roku w nowo powstałym Mauzoleum w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie złożone zostały szczątki trzech prezydentów RP na uchodźstwie. Do kraju powróciły prochy Augusta Zaleskiego, Stanisława Ostrowskiego i Władysława Raczkiewicza, który w 1939 roku przejął funkcję prezydenta z rąk internowanego Ignacego Mościckiego.
Stanisław Ostrowski w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
