24 marca 1839 roku otwarta została dla publiczności Biblioteka Polska w Paryżu chociaż powstała de facto kilka miesięcy wcześniej, tj. 24 listopada 1838 roku. Tego dnia w mieszkaniu Ludwika Platera przy rue de Londres 32 w Paryżu uchwalony został akt fundacyjny powołujący do życia Bibliotekę Publiczną Polską. Utworzono ją z połączonych zbiorów bibliotek funkcjonujących przy towarzystwach emigracyjnych działających na terenie Paryża: Towarzystwa Pomocy Naukowej oraz Towarzystwa Literackiego ze swoimi wydziałami Historycznym i Statycznym.
Zbiory, liczące początkowo około 2000 woluminów, powierzone zostały opiece Rady Bibliotecznej, w której skład wchodził dożywotni prezes książę Adam Jerzy Czartoryski oraz po dwóch przedstawicieli towarzystw. Funkcję sekretarza książnicy objął Karol Sienkiewicz, później jej pierwszy dyrektor. Początkowo zbiory umieszczono w siedzibie Wydziału Historycznego przy rue Matignon, jednak apartament był tak mały, że nie udało się od razu zorganizować tam czytelni.
Sama idea powołania do życia polskiej biblioteki zrodziła się wśród emigrantów dużo wcześniej, jednak nie od razu udało się ten pomysł zrealizować. Pierwsze inicjatywy stworzenia narodowej książnicy na zachodzie Europy pojawiły się już pod wpływem represji cara Mikołaja wobec warszawskich instytucji kultury. Po upadku powstania listopadowego i znalezieniu się rzesz Polaków na emigracji, zaczęły powstawać pierwsze małe polskie biblioteki. W październiku 1836 roku na łamach „Kroniki Emigracji Polskiej” Karol Sienkiewicz – ówczesny działacz emigracyjny i orędownik powołania polskiej biblioteki – zauważył, że każde towarzystwo emigracyjne chciało mieć swoją, osobną bibliotekę, co potwierdzało konieczność założenia jednej, poważnej instytucji. Udało się to dopiero po wielu dyskusjach wychodźcom skupionym wokół obozu politycznego Hôtel Lambert i zostało nawet przychylnie przyjęte przez ugrupowania do niego opozycyjne.
Sama idea powołania do życia polskiej biblioteki zrodziła się wśród emigrantów dużo wcześniej, jednak nie od razu udało się ten pomysł zrealizować. Pierwsze inicjatywy stworzenia narodowej książnicy na zachodzie Europy pojawiły się już pod wpływem represji cara Mikołaja wobec warszawskich instytucji kultury. Po upadku powstania listopadowego i znalezieniu się rzesz Polaków na emigracji, zaczęły powstawać pierwsze małe polskie biblioteki. W październiku 1836 roku na łamach „Kroniki Emigracji Polskiej” Karol Sienkiewicz – ówczesny działacz emigracyjny i orędownik powołania polskiej biblioteki – zauważył, że każde towarzystwo emigracyjne chciało mieć swoją, osobną bibliotekę, co potwierdzało konieczność założenia jednej, poważnej instytucji. Udało się to dopiero po wielu dyskusjach wychodźcom skupionym wokół obozu politycznego Hôtel Lambert i zostało nawet przychylnie przyjęte przez ugrupowania do niego opozycyjne.
Julian Ursyn Niemcewicz przemawiając do zgromadzonych na inauguracji Biblioteki gości powiedział:
Polacy na wygnaniu lubią poświęcać naukom i pamiątkom ojczystym chwile wolne [od] właściwych każdemu obowiązków, chwile, niestety! Polskie cztery towarzystwa, dla skuteczniejszej pracy w Paryżu utworzone, posiadały dotąd oddzielne księgozbiory. Uznawszy wkrótce, że milej i lepiej im będzie zbierać posiedzenia w jednym miejscu, zgodziły się, aby w jednym miejscu i razem złożyć zbiory swoje. Stąd przyszła myśl utworzenia wspólnej biblioteki polskiej, która by razem była dla wszystkich środkiem zbierania się, niejako przytułkiem dla polskich wygnańców, szukających w nauce pociechy. […] Polska bogata niegdyś w liczne, prywatne i publiczne biblioteki nie posiada dziś takowych. Najazd sąsiadów pozbawił nas tego skarbu i tej ozdoby. […] Pamięć o tym wyniszczeniu Polski z książek, pomników przeszłości była powodem założenia biblioteki na ziemi gościnnej.
Zachęcamy do poznania ciekawych losów Biblioteki w dziale historia-kultura Polonijnej Agencji Informacyjnej.
Biblioteka Polska w Paryżu w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
