Dzisiaj mija 223. rocznica urodzin Tomasza Padury. Urodził się 21 grudnia 1801 roku w Ilińcach w guberni kijowskiej. Pisał po ukraińsku i tłumaczył na ten język dzieła polskich poetów. Nie był jednak doceniany ani przez Polaków ani przez Ukraińców. Zarzucano mu brak „ruskiego ducha” i to, że pisał mieszanką języków polskiego i ukraińskiego. Był jednak lubiany i znany. Mówił "Mickiewicz to wielki poeta, ale to mnie śpiewa cała Polska i Ukraina”.
Tomasz Padura zwany także jako Tymko Padura (rzadziej Padurra) herbu Sas (1801-1871) to polsko-ukraiński poeta i kompozytor. Autor m.in. pieśni "Hej, sokoły", łącznie ponad 200 bardzo popularnych, śpiewanych po wsiach dumek ukraińskich do których w większości komponował także muzykę. Część z nich spopularyzowanych przez samego Padurę, który w latach 1828–1829 wędrował po Ukrainie w przebraniu dida czyli dziada proszalnego. Wtedy to też nawoływał ukraińskich chłopów do buntu za Polskę i Ukrainę przeciwko carskiej Rosji, jednak jego nadzieje nie zostały zrealizowane. Ukraińcy, których spotykał, niechętnie szli na wspólną walkę z Polakami.
Padura tłumaczył na język ukraiński dzieła Georga Byrona, Tomasa Moora i poemat Adama Mickiewicza „Konrad Wallenrod”.
Nie miał wykształcenia muzycznego, melodie do wielu jego piosenek pisał hrabia Rzewuski, do „Pieśni kozackiej” – Karol Lipiński, a do wiersza „Lirnyk” – Mykoła Łysenko. Przez długi czas utwory Padury rozpowszechniano tylko w rękopisach. Miały one znaczący wpływ na literaturę ukraińską za Dnieprem, jak i w Galicji.
Pierwszą książkę – „Pienia Tomasza Padury” wydrukowano kosztem Kajetana Jabłońskiego we Lwowie w 1842 r. bez pozwolenia poety. Prawdziwa autorska książka „Ukrainki Tymka Padury”, zawierająca trzynaście wierszy i zapisów muzycznych, została wkrótce opublikowana w Warszawie.
Kolejna jego książka „Hetmancy. Piosenki ze szlaku Czilde Harolda przez Słowian” zawiera wiersze napisane w 1854 r. po chłopskim buncie, który odbył się na Zachodniej Ukrainie.
Więcej wierszy Tomasz nie pisał. Zajmował się przygotowaniem do publikacji zbioru własnych utworów i pisaniem komentarzy, jednak ostatnia książka nie została wydana za jego życia. Kompletny zbiór poezji i prozy „Pysma Tymka Padury. Wydanie pośmiertne z awtohrafiw”, który wraz ze wszystkimi tekstami w języku ukraińskim (również w transkrypcji łacińskiej) oraz tłumaczone na język polski, zostały opublikowane trzy lata po jego śmierci.
Zmarł 20 września 1871 w Koziatynie w powiecie berdyczowskim guberni kijowskiej.
Tomasz Padura w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
