26 grudnia 1975 w Edgware w Wielkiej Brytanii zmarł Stanisław Kot, historyk kultury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Stronnictwa Ludowego; w latach 1941–1942 ambasador rządu RP na uchodźstwie w Związku Sowieckim, następnie minister informacji (1943–1944). Współpracownik Witosa, Sikorskiego i Mikołajczyka
Gdy w rozmowie z Józefem Stalinem w Moskwie Stanisław Kot, ambasador RP w Związku Radzieckim, poruszył sprawę polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku, sowiecki dyktator stwierdził, że nie ma pojęcia, co stało się z zaginionymi. Zatelefonował do NKWD i tam wypytywał o Polaków. Było to typowe dla generalissimusa łgarstwo, teatralny gest. Do tej rozmowy doszło wszak w listopadzie 1941 roku, a wtedy nasi rodacy już nie żyli, o czym przywódca Kraju Rad doskonale wiedział, bo przecież zostali oni zamordowani za jego aprobatą.
Priorytetem swojej ambasadorskiej misji Stanisław Kot uczynił stworzenie aparatu opieki nad setkami tysięcy Polaków, którzy w koszmarnych warunkach egzystowali w ZSRR. Na jego zabiegi w tej sprawie krzywo patrzyli kremlowscy notable. Starania podejmowane przez Kota przyniosły jednak wymierne efekty. Mimo że funkcję ambasadora Rzeczypospolitej w „ojczyźnie proletariatu” pełnił krótko (1941-42), zdążył przyczynić się do wypuszczenia z więzień i łagrów większości polskich obywateli.
Stanisław Kot w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
