Współcześnie zastanawiamy się jak oszczędzać energię, ale były czasy, kiedy taki dylemat nie istniał. Początek XX wieku to okres zachwytu nad właściwościami niewidocznej elektryczności. Na fali tych przemian w Krakowie 16 marca 1901 roku rusza pierwsza linia elektrycznego wąskotorowego tramwaju. Uroczystego otwarcia dokonuje prezydent Krakowa Józef Friedlein.
Zainteresowanie owym środkiem lokomocji było ogromne. W pojazdach panował ogromny ścisk. Na wielu przystankach nie można było wsiąść do wagonów. Nie tylko tramwaj budził zainteresowanie, ale również jego wyposażenie, czyli lampy elektryczne, które na początku XX w. w Krakowie nie były jeszcze powszechnie stosowane.
Historia krakowskich tramwajów rozpoczęła się w listopadzie 1881 roku, kiedy to Rada Miasta Krakowa stosowną uchwałą wydała pozwolenie na "urządzenie i utrzymanie ruchu kolei żelaznej zwanej tramwajem" dla belgijskiego towarzystwa "Compagnie Generale de Chemins de Fer Secondaires". Zgodnie z podjętą uchwałą, zgoda została wydana na 45 lat, do końca grudnia 1927 roku, a gmina zrezygnowała z opłat za "używanie ulic".
Do pierwszego uroczystego przejazdu konnego tramwaju doszło ostatniego dnia października następnego roku. Pojazd przejechał z Rynku Głównego do Dworca Kolei (ul. Wawrzyńca), a cały dochód ze sprzedanych biletów został przekazany na budowę pomnika Adama Mickiewicza. Druga (i ostatnia) linia konnego tramwaju powstała dopiero w 1886 roku i prowadziła z Rynku Głównego, przez ul. Szewską (gdzie historyczne tory zachowały się do dzisiaj) i ul. Karmelicką do Parku Krakowskiego. Do 1900 roku tramwaj konny przewiózł w Krakowie ponad 1,5 miliona pasażerów.
W marcu 1901 roku w Krakowie ruszają pierwsze tramwaje elektryczne. Rok później powstają nowe linie: Rynek - ul. Szewska - Podwale - Park dr Jordana, ul. Sławkowska - ul. Wiślna - ul. Zwierzyniecka, Rynek - ul. Sienna - ul. Starowiślna - ul. Dietla. Od tej pory do roku 1913, po Krakowie kursuje 30 wagonów silnikowych i 14 doczepnych. W 1913 r. powstaje pierwsza szeroka (1435 mm, wcześniejsze miały 900 mm) linia tramwajowa na trasie: ul. Zwierzyniecka - III Most na Wiśle. W kolejnych latach powstają następne połączenia. Do likwidacji ostatniej linii wąskotorowej dochodzi dopiero w 1952 roku.
II wojna światowa nie spowodowała większych zniszczeń linii ani taboru. Przerwa związana z działaniami frontowymi trwała ok. dwa miesiące do 17 lutego 1945, kiedy uruchomiono już pierwsze kursy. Zaraz po wojnie firma dwukrotnie zmieniła nazwę: po raz pierwszy z Krakowskiej Miejskiej Kolei Elektrycznej na Miejską Kolej Elektryczną i drugi raz - na obowiązującą do dzisiaj - Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne.
W listopadzie 1952 roku powstaje pierwsza linia łącząca Kraków z Nową Hutą. Po kilku latach kolejna. W tym samym okresie zmieniają się linie tramwajowe w centrum miasta: powstaje obwodnica wokół Plant, a ruch tramwajów po Rynku i jego okolicach zostaje zamknięty.
Na podstawie m.in. krakowskiej Miejskiej Platformy Internetowej
KOLORYZACJA ZDJĘCIA © PAI
Krakowskie elektryczne tramwaje w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
