POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA
Dom Polonii w Warszawie
STOWARZYSZENIE "WSPÓLNOTA POLSKA"
ul. Krakowskie Przedmieście 64, 00-322 Warszawa
14 lipca 1887 roku w Warszawie wydana została pierwsza książka do nauki języka esperanto „Język międzynarodowy”, jej autorem był Ludwik Zamenhof - polski lekarz prof. Ludwik Zamenhof. Język wymyślony przez Polaka miał być pomysłem na inny świat, naprawienie pomieszania języków jako skutku budowy mitologicznej Wieży Babel. Obecnie esperanto na świecie posługuje się od kilkuset tysięcy do nawet dwóch milionów ludzi. A wszystko zaczęło się od podręcznika pt. "Unua Libro"...
Księga Rodzaju opisuje, że przed budową Wieży Babel ludzkość posługiwała się jednym językiem. Pomieszanie języków - confusio linguarum - nastąpiło jako jej rezultat. Olbrzymia budowla, która według Księgi Rodzaju miała być wznoszona przez zjednoczoną ludzkość w krainie Szinear jako znak, dzięki któremu ludzie „nie rozproszą się” nie podobała się Jahwe. Pomieszał więc budowniczym języki, dzieląc ludzi na różne narody, by przez to uniemożliwić budowę wieży.
Problem jakim bez wątpienia jest różnorodność językó i dialektów widzi każdy, ale dopiero Zamenhoff postanowił temu zaradzić.
Esperanto określany jest jako język o wybitnie łacińskim i germańskim słownictwie. Pierwszy podręcznik zawierał 16 reguł gramatyczno-słowotwórczych, zestaw około 1000 słów i tłumaczenia, m.in. modlitwy "Ojcze nasz". Audycje w języku esperanto nadaje dziś np. Radio Watykańskie, a UNESCO wydało rezolucję wspierającą ten język.
Ludwik Zamenhof, lekarz okulista, urodził się 15 grudnia 1859 roku w Białymstoku i tam spędził dzieciństwo. Wówczas było to 30-tysięczne miasto, zróżnicowane kulturowo i narodowościowo. Żyjąc w takim środowisku młody Zamenhof postanowił stworzyć podstawy języka międzynarodowego; ideą było szukanie rozwiązania na unikanie konfliktów między ludźmi różnych narodowości i wyznań. Rozpoczął już jako nastolatek, ale... ojciec uznał trud syna za daremny i spalił jego notatki. Po przeniesieniu się do Warszawy nadal pracował nad językiem. Posługując się pseudonimem dr Esperanto (Mający nadzieję) - i to od niego wzięła się stosowana dziś nazwa, wydał podręcznik do nauki języka międzynarodowego.
Pamięć o Ludwiku Zamenhofie i esperanto przychodziła "falami". Po II wojnie światowej o Zamenhofie i esperanto przypomniano sobie w latach 70. ubiegłego wieku, kiedy język dawał możliwości podróżowania. Ożywienie przyszło w latach 90., kiedy miasto zaczęło wracać do idei Zamenhofa - powstały pierwsze wystawy, a kolejne lata przyniosły m.in. zorganizowanie światowego kongresu esperanckiego czy powstanie centrum Zamenhofa. Esperantyści szacują, że dziś na świecie jest ponad tysiąc miejsc noszących imię Zamenhofa lub nazwę esperanto.
Zachęcamy do przeczytania biografii twórcy esperanto i historii powstawania tego języka w dziale historia-kultura PAI
Ludwik Łazarz Zamenhof w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
