POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA
Dom Polonii w Warszawie
STOWARZYSZENIE "WSPÓLNOTA POLSKA"
ul. Krakowskie Przedmieście 64, 00-322 Warszawa
Podczas spotkania w Chacie Inki, które odbyło się w sobotę 28 czerwca, trzej podróżnicy opowiadali o swoich wrażeniach i doświadczeniach z wypraw po buddyjskich królestwach Ladakhu i Zanskaru.
Ladakh i Zanskar to dwa średniowieczne buddyjskie królestwa, położone pomiędzy dwoma potężnymi łańcuchami górskimi Himalajami i Karakorum, na zachodnim krańcu Wyżyny Tybetańskiej, w wysokogórskich dolinach rzeki Indus. Oba królestwa założone zostały początkiem IX wieku, przez dynastię pochodzącą od tybetańskiej szlachty. Obecnie są administrowane przez Indie, jako terytorium związkowe.
Prowincje te zarówno kulturowo, jak i krajobrazowo przypominają bardziej Tybet niż Indie, dlatego nazywane są też Małym Tybetem, w obu regionach dziedzictwo buddyzmu zachowało się w niezmienionej postaci od ponad 2000 lat. W czasie swojej świetności były kluczowymi węzłami handlowymi na starożytnym Jedwabnym Szlaku, łączącym Indie, Tybet i Azję Środkową.
Zdjęcie gości w Chacie Inki, na pierwszym planie trójka podróżników: Ed Bochnak, Ryszard Chmura i Piotr Chrobok
Stoją od prawej: Ed Bochnak, bóstwo Dewa oraz Małgorzata Tambor jako tybetańska kobieta
Ed Bochnak – entuzjasta przygód i wspinaczki górskiej, członek The Explorers Club, Polish-American Photographic Club oraz 32BJ Art Committee. Fotograf, operator filmowy, montażysta i pisarz. Reżyser i producent 50 filmów dokumentalnych. Autor książki „Łowca kadrów”.
Wraz z żoną Dorotą organizator podróżniczych spotkań w Chacie Inki.
Ed Bochnak zaprezentował dokumentalny film pt. „Ladakh” i podzielił się ciekawostkami z czterech wypraw do Małego Tybetu.
Ryszard Chmura – absolwent AWF w Białej Podlaskiej, zdobywca pięciu z siedmiu, szczytów Korony Ziemi, w kwietniu planuje wyprawę na Mount Everest. Jeśli uda mu się osiągnąć cel, będzie jednym z najstarszych Polaków na najwyższym szczycie Ziemi.
Na spotkaniu opowiadał o Dolinie Martha w Ladakhu, jednej z najbardziej malowniczych tras trekkingowych z przełęczą położoną na wysokości 5660 m n. p. m. wspominając odwiedziny w wiosce Aryan, których mieszkańcy uważają się za potomków żołnierzy Aleksandra Wielkiego.
Piotr Chrobok – uczestnik wypraw na Elbrus, Aconcagua, Mt. Margarita w górach Ruwenzori w Ugandzie, w wyprawie do źródeł Amazonki.Członek Polonijnego Klubu Podróżnika i klubu biegowego 3RunPl, kolekcjoner sztuki. Zaprezentował zdjęcia z wyprawy na dziewiczy szczyt Choshirok w Zansakar.
Po prelekcji Dewa (devaputra) – tybetańskie długowieczne bóstwo, współczujące i dobrotliwe ze strasznym obliczem, w asyście Małgosi jako tybetańskiej kobiety, ceremonialnie przekazywało uczestnikom spotkania jako znak szacunku wdzięczności i pozdrowienia Katak – jedwabne tybetańskie szaliki, z wydrukowaną na nich modlitwą.
Następnie na tybetańskim stole znalazły się:
– Balep – tybetański chleb z mąki z prażonego jęczmienia
– Momos – najpopularniejsze danie w Ladakhu, tybetańskie pierogi wypełnione mięsem lub warzywami zawinięte w ciasto
– Chhurpe – tybetański ser z mleka jaka
– Chhang – tybetańskie piwo z jęczmienia
– Chulli – morele, najpopularniejsze owoce Ladakhu
Po uraczeniu się tybetańskimi specjałami, goście długo jeszcze siedzieli przy wspólnym ognisku, jedząc polskie kiełbaski.
Stoją od lewej: Janusz Skowron, który dziękuje za otrzymanie z rąk bóstwa Dewa, Kataku, jedwabnego tybetańskiego szalika, z wydrukowaną na nim modlitwą, Małgorzata Tambor jako tybetańska kobieta oraz bóstwo Dewa
Pierwsza z lewej Iwona Flis otrzymuje z rąk bóstwa Dewa – Katak, szalik z wydrukowaną modlitwą, Małgorzata Tambor jako tybetańska kobieta oraz bóstwo Dewa
„Chata Inki” to nazwa nadana obiektowi wybudowanemu przez holenderskich emigrantów w roku 1895, który służył jako obiekt gospodarczy i dorożkarnia i znajduje się na posesji Eda. Eda Bochnaka, po kilku wyprawach do Peru, zafascynowała kultura Inkaska. „Inka” to termin odnoszący się do władcy Inków, cesarza Imperium zwanego Tawantinsuyu. W roku 2013 Ed wyremontował obiekt i zmienił jego przeznaczenie. Obecnie jest to miejsce prelekcji i spotkań autorskich z ludźmi, którzy kochają podróże i przygodę. W „Chacie Inki” odbyło się już ponad dwadzieścia spotkań. Wnętrze „chaty” zaprojektował i wykonał Ed. Drewniane drzwi do „chaty” ozdabiają ornamenty przywiezione z Peru. W posadzce „chaty” ułożony jest symbol Inków – krzyż Chakana, ilustrujący inkaski obraz świata. Ściany i sufit ozdabiają prace autorskie właściciela, artefakty i pamiątki z wypraw.
Ed w Peru miedzy innymi dotarł do źródeł Amazonki na rowerze, zdobył Huascaran najwyższy szczyt Peru, zdobył Alpamayo, okrzyknięty najpiękniejszą górą Andów, zorganizował wyprawę do ostatniej stolicy Inków – Vilcabamby, udokumentował „Święto Wody” u Indian Collaguas z Doliny Colca, odwiedził kilka razy inkaskie ruiny w Cusco, Machu Picchu i Choquequirao.
Tekst i zdjęcia: Zosia Zeleska-Bobrowski
Nowy Dziennik
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NA PODSTAWIE: dziennik.com
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
