POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA

Litwa

2025-08-18 Szacowany czas czytania wiadomości: 7 minut(y). W WILNIE UCZCZONO ŚWIĘTO WOJSKA POLSKIEGO

15 sierpnia, w 105. rocznicę Bitwy Warszawskiej, na wileńskiej Rossie odbyły się uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego. Miejscem obchodów było Mauzoleum Matki i Serca Syna – miejsce spoczynku serca marszałka Józefa Piłsudskiego.

Obchody rozpoczęły się od powitania gości, w tym: Grzegorza Marka Poznańskiego, chargé d’affaires Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Litewskiej, płk. Sławomira Świątka, attaché obrony wojskowego, morskiego i lotniczego, kombatantów, oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego, przedstawicieli władz rejonu wileńskiego i solecznickiego, przedstawicieli Związku Polaków na Litwie, harcerzy, rekonstruktorów, nauczycieli, uczniów szkół polskich oraz gości z Polski i Litwy.

„LEKCJA 20’ ROKU TO LEKCJA JEDNOŚCI”

– „Dziś obchodzimy 105. rocznicę Bitwy Warszawskiej, Dzień Wojska Polskiego oraz tradycyjnie Święto Matki Boskiej Zielnej. Dla mnie jest zawsze ogromnym wzruszeniem i zaszczytem stać tutaj przy Mauzoleum Matki i Serca Syna właśnie w tym dniu, bo to przecież ta ziemia i ci ludzie, którzy tu mieszkali i mieszkają do dzisiaj, kształtowali Józefa Piłsudskiego i doprowadzili go do tego, co zrobił w 1920 roku” – powiedział Grzegorz Marek Poznański.

– „W 1920 roku Polska obroniła nie tylko siebie, obroniła kraje bałtyckie, obroniła Europę przed nawałą rosyjskiego imperializmu, tego samego imperializmu, który dzisiaj naciera na Ukrainie. I tak jak wtedy Polacy nad Wisłą, tak dzisiaj Ukraińcy bronią się przed tym samym imperializmem” – zaznaczył.

– „Lekcja 20’ roku to przede wszystkim była lekcja jedności. Cały naród polski stanął zjednoczony – najwyższe władze, wojskowi, pospolite ruszenie, ochotnicy, całe społeczeństwo stanęło do walki i tę walkę wygrało. Ta jedność jest niesłychanie ważna również dzisiaj” – podkreślił.

Dodał, że w obliczu spraw najistotniejszych – ojczyzny i bezpieczeństwa Europy – należy działać wspólnie, niezależnie od różnic poglądów.

– „Tak dzisiaj staramy się wspólnie z Litwinami, z pozostałymi krajami bałtyckimi, budując Tarczę Wschód – tutaj zwaną Bałtycką Linią Obrony – wzmacniając bezpieczeństwo swoich sojuszników po to, żeby móc skutecznie oprzeć się każdej agresji” – mówił Poznański.

Zwrócił także uwagę na litewską wdzięczność, przypominając, że jeszcze tego dnia był w tym miejscu wraz z sygnatariuszem aktu niepodległości Litwy, Manuelisem Zangielisem, który złożył tu wieniec z prostym przesłaniem: „dziękujemy”.

– „Litwini też wiedzą, że w 1920 roku obroniliśmy nie tylko swoją niepodległość, ale również niepodległość krajów bałtyckich. To jest kolejna lekcja jedności, bo razem możemy pokonać wszelkie trudności i czuć się bezpiecznie w tym bardzo oboźliwym XXI wieku”.

„MIELI WIARĘ, NADZIEJĘ I MIŁOŚĆ DO OJCZYZNY”

Płk Sławomir Świątek rozpoczął swoje przemówienie słowami marszałka Piłsudskiego: – „Ludu Polski, przeliczył się przechwalony wróg, zasilony licznymi ochotnikami wojska stojące pod moim dowództwem w piorunowym ataku pobiły nieprzyjaciela i odrzuciły go od Warszawy”.

– „Świętujemy dzisiaj wielką wiktorię młodej wówczas ojczyzny, która 15 sierpnia 1920 roku zmierzyła się pod Warszawą ze śmiertelnym wrogiem – wielokrotnie liczniejszą i silniejszą armią czerwoną, niosącą na bagnetach ideologię bolszewicką i niewolę” – powiedział.

Przypomniał, że z wojskowego punktu widzenia obrońcy Polski mieli „nikłe szanse” na zwycięstwo.

– „Mieli jednakże coś, czego brakowało najeźdźcom – wiarę w zwycięstwo, nadzieję na lepszą przyszłość i miłość do ojczyzny, byli patriotami”.

Podkreślił jedność narodu, współpracę wojska i cywilów oraz mądrość dowódców, które przyniosły zwycięstwo, ratując Europę przed bolszewizmem.

– „Wolność i niepodległość nie są nam dane raz na zawsze. Musimy się o nie wspólnie, świadomie troszczyć, a naszą największą siłą jest jedność i współpraca” – zaznaczył, kierując te słowa szczególnie do młodego pokolenia.

Płk Świątek zwrócił również uwagę na obecne bezpieczeństwo Polski w ramach sojuszy, inwestycje w armię oraz wysoki poziom wojskowych relacji Polski i Litwy.

MODLITWA I ZŁOŻENIE WIEŃCÓW

Po przemówieniach modlitwę w intencji ojczyzny i żołnierzy poprowadził ks. Mirosław Grabowski, proboszcz parafii św. Rafała w Wilnie. W modlitwie proszono m.in. o błogosławieństwo dla polskich żołnierzy, szczególnie tych pełniących służbę na misjach zagranicznych, o jedność i wzajemne poszanowanie w ojczyźnie oraz o pokój dla poległych w 1920 roku.

Na zakończenie duchowny tradycyjnie w tym miejscu odmówił Modlitwę za Ojczyznę ks. Piotra Skargi:

„Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,
błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu,
a syny swe wiodła ku szczęśliwości.
Wszechmogący, wieczny Boże,
spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,
byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy,
mogli służyć uczciwie.
Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje,
rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen”.

Uroczystości zakończyło złożenie wieńców przy Mauzoleum Matki i Serca Syna. Jako pierwszy wieniec złożył Grzegorz Marek Poznański w asyście płk. Sławomira Świątka i konsula generalnego Dariusza Wiśniewskiego.

Tekst: Kazimierz Liplański
fot. zw.lt/Mariusz Pyż

Udostępnij na Facebooku