DZIEŃ POLONII I POLAKÓW ZA GRANICĄ 2021
KONKURS "POLSKA TO DLA MNIE..."
CZĘŚĆ 9

Poniżej prezentujemy nadesłane prace. Pisownia i zdjęcia w wersji oryginalnej. Kolejność zgodnie z nadsyłaniem.

PRACE BĘDĄ SYSTEMATYCZNIE DODAWANE DO STRONY
PROSIMY O CIERPLIWOŚĆ, PONIEWAŻ MAMY SETKI ZGŁOSZEŃ A KAŻDA PRACA WYMAGA OPRACOWANIA PRZED JEJ PREZENTACJĄ

PRACE NA PROFILACH SPOŁECZNOŚCIOWYCH FACEBOOK BĘDA SIĘ UKAZYWAŁY PRZEZ KOLEJNE DNI.
Z PRZYCZYN TECHNICZNYCH NIE JESTEŚMY W STANIE UDOSTĘPIĆ WSZYSTKICH JEDNOCZEŚNIE

Hanen Mejdi Guesmi 39 lat .Sandra Guesmi 9 lat. Iyad Guesmi 6 lat. Mama Elżbieta Machinska 70 lat W Tunisia

Przesyłąjąc na konkurs pracę Mama Natalie napisała:
Obraz mojej córki Natalie Gödert w wieku 14 lat z Niemiec z Boppard do powyższego tematu.
Obraz nazywa się " Więzi ".
Pozdrawiam serdecznie - Wioletta Łysien Gödert

Artem Ostasz, Ukraina, 10 lat Sobotnio-Niedzielna Szkoła przy Parafii NMP w m. Dolina

Jurij Ostasz, Ukraina, 8 lat, Sobotnio-Niedzielna Szkoła przy Parafii NMP w m. Dolina

Polska to moj dom i moja rodzina.
Babcie Ciocie Wujkowie.

To piekne miejsca.
Nadmorskie miasteczka.
Górskie szlaki, wielkie pola.
Jeziora w górach
Małe wioski.
Narciarskie stoki.
Przygody i radosne chwile.
Place zabaw i zielone parki.
Pierogi z jagodami.
Lody oreo.
Martyna Róża i Boguś.
Gry i skoki na trampolinie.
W Polsce czuje się swobodnie
I lubie tam jeździć.
Mieszkam w Geteborgu.
I czasem wyjeżdżam do Polski w wakacje.
Przez pandemie Babcia Dorota
Nie spotyka się ze mną od 2 lat
Boi się covida
Czekam kiedy będziemy się mogli zobaczyć i razem zjeść jej pyszną zupę pomidorową.

Sofii lat 10
Urodzona w Geteborgu.

Pracę przesłała Mama Sofii - Agnieszka Zasada

Ksenia Szagaj 16 lat, Rosja, Moskwa

Polska jest to dla mnie dumą. Nie rozumiem ludzi, którzy mogą zaprzeczyć swojemu pochodzeniu, wszyscy powinniśmy być z niego dumni, a nie ukrywać. Wszyscy Polacy mieszkający za granicą są twarzą Polski i wydaje mi się, że głównym celem każdego Polaka jest pokazanie tej twarzy z jak najlepszej strony, dla mnie Polska to także najbardziej życzliwi i pracowici ludzie. Kiedy zacząłem uczyć się języka polskiego w ambasadzie, spotkałem tam bardzo sympatycznych ludzi. Najciekawsze jest to, że Polacy mimo różnych wydarzeń historycznych szanują każdy naród, w Polsce raczej nie zobaczysz osoby, która zaciekle nienawidzi żadnego narodu. Dla mnie Polska to my. Mówiąc my, mam na myśli młodych ludzi, oni są lokomotywą Polski. W końcu wszyscy nie zauważymy, jak dorastamy, a tam wszystko zależy tylko od nas. A naszym głównym zajęciem nie jest utrata tego, co zrobili nasi przodkowie, ale także ulepszanie tego, co jest. Podsumowując, chcę powiedzieć, że każdy powinien znać historię swojego narodu i być z niego dumny.

Weretin Artem, 15 lat, Białoruś, Polska szkoła społeczna przy ZPB w Mozyrzu

Gabriel Óscar Enríquez
36 años Obera, Misiones Argentina
Colectividad Polaca De Obera Misiones, Argentina
ZPiT Nasza Mała Polska

Polska jest dla nas czymś więcej niż odległym krajem, z którego pochodzili nasi dziadkowie. Trudno to wytłumaczyć, bo to jest coś, co się czuje.
Polska to tradycje, które zostały nam zaszczepione i które trwają z pokolenia na pokolenie.
To kolory, hafty i przede wszystkim duma z noszenia typowego stroju.
Polska słucha brzmienia skrzypiec, fortepianu czy akordeonu i chce tańczyć i śpiewać swoim ciałem i duszą.
Ma być podekscytowany słuchaniem Chopina i znaleźć spokój w jego melodiach.
Polska jest tą wewnętrzną siłą, która chce wynurzyć się w obliczu przeciwności i powstać z popiołów, gdy jesteśmy zdruzgotani. To poczucie siły, walki i odwagi, wielkie dziedzictwo, jakie zostawiła nam historia naszego kraju.
To inspiracja, którą odczuwamy, myśląc o Marii Skłodowskiej-Curie lub Karolu Wojtyle.
Polska to także smaki, aromaty i przepisy, którymi się dzielimy i którymi się cieszymy.
To dzieci i młodzież, którzy dorastają w ramach Kolektywu i kontynuują polskie dziedzictwo.
To więzy przyjaźni i jedności, które tworzymy, gdy łączymy się z uczuciem naszej odległej ojczyzny.
Polska to rodzina.
Polska to uśmiech naszych dziadków-imigrantów, ich spojrzenie pełne nostalgii i miłości.
To ich przyjazd do Argentyny, pozostawienie za sobą swoich ziem, rodziny, przyjaciół, aby wyruszyć w podróż pełną nadziei, nie wiedząc, co znajdą, ale przekonani, że nigdy nie zapomną o swojej ojczyźnie.
I jego potomkowie, którzy choć nigdy nie postawili stopy w Polsce, kochają go jak własnych.
Krótko mówiąc, możemy podsumować wszystko, co powiedzieliśmy, że dla nas to mieć w Oberá "Nasza Mała Polska", być tu szczęśliwym i móc powiedzieć, że to NASZ DOM.

Polonia es para nosotros mucho más que un país lejano de donde vinieron nuestros abuelos. Es difícil de explicar, ya que es algo que se siente.
Polonia son las tradiciones que nos inculcaron, y que continúan de generación en generación.
Son los colores, los bordados y sobre todo el orgullo de portar un traje típico.
Polonia es, escuchar el sonar de un violin, piano o acordeon y querer bailar y cantar con el cuerpo y alma.
Es emocionarse al escuchar Chopin y encontrar es sus melodías la calma.
Polonia es esa fuerza interna de querer resurgir ante las adversidades y renacer de las cenizas cuando estamos devastados. Es el sentimiento de fuerza, lucha y valor, gran legado que nos dejó la historia de nuestra Patria.
Es la inspiración que sentimos cuando pensamos en Maria Skłodowska-Curie o en Karol Wojtyła.
Polonia tambien son los sabores, aromas y recetas que compartimos y disfrutamos.
Son los niños y jóvenes que crecen dentro de la Colectividad y continúan el legado polaco.
Son los lazos de amistad y unión que formamos al vincularnos por el sentimiento de nuestra Patria lejana.
Polonia es familia.
Polonia es la sonrisa de nuestros abuelos inmigrantes, su mirada de nostálgia y amor.
Es su llegada a la Argentina, dejando atrás sus tierras, familiares , amigos para emprender un viaje cargado de esperanzas, sin saber con que se encontrarían, pero convencidos de que jamas olvidarian su Patria.
Y sus descendientes, que a pesar de no haber pisado nunca Polonia, lo aman como propio.
En fin, podemos resumir todo lo que dijimos en que para nosotros es tener en Oberá "Nuestra Pequeña Polonia", ser felices aquí y poder decir que es NUESTRO HOGAR.

Andrielly Noeli Vesolek -Mallet PR-Brasil A Polônia para mim é um pedaço da minha história ,pois meus antepassados vieram daí.

Jestem Bożena Tolkach. Mam prawie 12 lat. Mieszkam w Mińsku (r. Białoruś).
Polska to dla mnie....... ???????
Ciekawe brzmi... A właśnie : co dla mnie jest Polska.?

Moj ojciec Oleg już kilkanaście lat współpracuje z kilkunastu firmami polskimi w branży sprzedaży tkanin. Czas od czasu odwiedza Polskę (Warszawę i Łódź). I już kilka razy brał mnie z sobą do Polski. Powiem szczerze- to byłe najwspanialsze dni(spędzone w Polsce).
W Polsce podoba mi sie WSZYSTKO!!! Tak, właśnie- Wszystko. Najpyszniejsza polska kuchnia: naleśniki z serem, kotlet schabowy, flaki. Najwygodniejsze małe hoteliki przy drodze. Warszawa. Stare miasto w Warszawie. Najpyszniesze lody na starówce. Móry z czerwonej cegły. Płacy i drogi wyłożone z kamienia. Gdańsk, Sopot, Gdynia(trójmiasto) i polskie morze Bałtyckie. Półwyspa Helska- Hel. Kraków z pomnikami historii Polski. Zakopane i góry polskie. Henryk Sienkiewicz i go "Quo wadis " i "Ogniem i mieczem ".Kocham całą Polskę i Polaków. Język polski.

Polska dla mnie jest drugą ojczyzną. Nie... Pierwszą. ...

Kamila Sinkiewicz, Litwa, 12 lat, Szkoła podstawowa w Kiwiszkach (rejon wileński), Klasa V
Pracę przesłała nauczycielka historii Alina Swatkowska

Dorota Sosnowska, Litwa, 10 lat, Szkoła podstawowa w Kiwiszkach (rejon wileński), Klasa V
Pracę przesłała nauczycielka historii Alina Swatkowska

Justyna Adaszkiewicz, Litwa, 14 lat, Szkoła podstawowa w Kiwiszkach (rejon wileński), Klasa VIII
Pracę przesłała nauczycielka historii Alina Swatkowska

Greta Pawtel, Litwa, 10 lat, Szkoła podstawowa w Kiwiszkach (rejon wileński), Klasa V
Pracę przesłała nauczycielka historii Alina Swatkowska

Dzień dobry, przesyłam swój wiersz, mam nadzieję, że nie jest zbyt pompatyczny.
Należę do Polskiego Stowarzyszenia im. Karola Wojtyły w Segovii, w Hiszpanii.
Serdecznie Państwa pozdrawiam, życząc dużo zdrowia i słonecznych dni.
Dorota Tereszkiewicz

Gdybyś kiedyś zapomniała

Masz na imię Polska
i lat... zawsze młoda
Na oślep lubisz biec
by wolności wiatr
wznosić cię mógł
jeszcze wyżej

Choć serce twe
jak dąb głęboko
korzeniami wrasta
w ziemi czerń
A nakarmiona krwią
rodzisz maki

Na barykady stajesz
pierwsza
Nie boisz się
Chmurna i dumna
zawsze jesteś pełna
marzeń

Ty co dźwigasz krzyż
i twarz masz Strapionego
na skibce ziemi siadasz
bo czasem siły brak
Szorstkimi dłońmi przecierasz twarz
a czasem łzy...

Stęskniona
wyczekując kogoś
błogosławisz chleb
i każdy okruch całujesz
Wiosennym deszczem
zapachem drzew
wciąż nieustannie
zachwycasz się

W plecaku nosisz księżyc
wierząc naiwnie
że blaskiem swym
odkryje zaplątane drogi

I nawet gdy czarne ptaki
strzępy twoich sztandarów
po polach rozniosą
ty i tak odradzasz się
na nowo
Jeszcze piękniejsza

Gdybyś kiedyś zapomniała
Polsko...

Yaseniya Bartashevich, 9 lat, Białoruś.
Szkółka społeczna języka polskiego przy parafii Archikatedralnej, Mińsk.
Pracę przesłała nauczycielka języka polskiego Maryna Pietkiewicz.

"Kulinarna mapa Polski" stworzona przez najmłodszych uczniów Sekcji Polskiej w Strasburgu.

Ecole Elementaire du Conseil des XV, Sekcja Polska w Strasburgu, Francja, 6-8 lat.
Pozdrawiam serdecznie, Emilia Janus and Sekcja Polska

Anastasia Di Nisi, Ecole Elementaire du Conseil des XV, Sekcja Polska w Strasburgu, Francja.
Pozdrawiam serdecznie, Emilia Janus and Sekcja Polska

Sophie Studziński, Sekcja Polska w Strasburgu, Francja, 13 lat
Pozdrawiam serdecznie, Emilia Janus and Sekcja Polska

Dzień dobry, oto flaga XXL stworzona przez uczniów Sekcji Polskiej w Strasburgu.
Sekcja Polska w Strasburgu, Francja. Uczniowie w wieku 6-13 lat.
Pozdrawiam serdecznie, Emilia Janus and Sekcja Polska