Zdobywca szczytów Andów i bibliofil, fotograf i kronikarz. Wiktor Ostrowski. Polski inżynier osiadły w stolicy Argentyny w 1947 r. W 1954 wydał bijącą rekordy popularności książkę poświęconą wyprawie na andyjskie szczyty, po latach opublikowaną w Polsce pod tytułem "Wyżej niż kondory".
Do końca swojego pobytu w Buenos Aires (1975) aktywnie działał w kręgach polonijnych. Jeden z założycieli Biblioteki im. Ignacego Domeyki, działającej przy Domu Polskim. Ten żywy pomnik kultury zgromadził największy w Ameryce Południowej zbiór polskich książek, liczący ponad 20 tysięcy tomów.
Ostrowski urodził się 16 czerwca 1905 r. w Jekaterynosławiu, obecnie Dnipro na Ukrainie. Studiował na wydziale budowy dróg i mostów Politechniki Warszawskiej. W latach 1930–1935 dokonał szeregu pierwszych wejść wspinaczkowych w Tatrach.
Uczestniczył w polskich wyprawach w Alpy (1932 i 1937) i Andy (1933–1934) oraz w Kaukaz (1935). Jako pierwszy wraz z polskim zespołem stanął na szczycie Mercedario, wytyczył też nową drogę na najwyższy szczyt kontynentu, Aconcagua, zwaną dziś „Ruta de los Polacos”. Jego imię nosi jeden z lodowców na Mercedario, Glaciar Ostrowski. Ostrowski jest też pierwszym polskim zdobywcą kaukaskiego szczytu Dychtau, był w Patagonii (1952), organizował własne wyprawy po Afryce (np. w 1945 r. na Kilimandżaro) i Ameryce Południowej.
Debiutował jako reportażysta w 1934 r. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 r., następnie był internowany na Litwie, a potem przez obozy jenieckie w ZSRR dostał się do armii Andersa. Przeszedł kampanię włoską, walczył m.in. pod Monte Cassino. Po wojnie przebywał w Afryce, w 1947 r. osiadł w Buenos Aires.
Był kierownikiem pierwszej argentyńskiej ekspedycji wysokogórskiej na Lądolód Patagoński. Wspinał się też na szczyty Afryki, Kaukazu, Alp, gór Iranu i Kurdystanu.
Podczas wyprawy do Patagonii prowadził badania na rzekach Prekordylierów. W 1966 r. uczestniczył w ekspedycji badającej bagnisto-wodną pustynię Laguna Ibera pomiędzy rzekami Parana i Urugwaj. Badał kulturę i obyczaje Indian Araukanów-Mapuche. Po powrocie do Polski (w 1975 r.) był autorem licznych odczytów radiowych i publicznych, poświęconych swoim wyprawom.
Zmarł 19 stycznia 1992 r. w Warszawie.
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.