Fotograf, wynalazca i konstruktor o wszechstronnych zainteresowaniach. Prezes Cechu Fotografików w Krakowie. Był pionierem produkcji fotograficznych kart pocztowych otwierając w Bochni Pierwszy Krajowy Zakład do Produkcji Kart Pocztowych Bromosrebrnych. Za wynalazki w tej dziedzinie, między innymi przyrząd do szybkiego wykonywania reprodukcji kart pocztowych, otrzymał na Słowiańskiej Wystawie Fotograficznej w Wieliczce w 1903 roku drugi złoty i drugi srebrny medal.
Władysław Gargul urodził się 18 marca 1883 i był synem Józefa, przybyłego do Bochni ze Śląska Cieszyńskiego właściciela zakładu masarskiego oraz Antoniny z Krzemieńskich. W 1897, w wieku 14 lat, rozpoczął praktyki w zakładzie fotograficznym Juliusza Miena w Krakowie. Od 1903 prowadził filię zakładu Józefa Zacharskiego w Bochni. Wkrótce uniezależnił się i otworzył własny zakład i atelier w kamienicy przy Rynku, pod ówczesnym numerem 350. W 1906 powstała filia w Zakopanem dzięki czemu jest wymieniany jako jeden z pierwszych fotografów Tatr a w 1912 kolejną filię w Brzesku.
Przed wybuchem I wojny światowej działał również w Wiedniu, prowadząc zarówno tam, jak i w Galicji akcję na rzecz uznania artystycznego charakteru zawodu fotografa. 20 lipca 1910 roku uzyskał zatwierdzenie przez władze swojego projektu uregulowania statusu zawodu. Około 1912 roku otrzymał honorowy tytuł „c. k. nadwornego fotografa”. W 1914 roku został powołany do armii austriackiej, a prowadzenie zakładu przejęła jego żona, Janina z domu Kądziel, którą poznał jako swoją uczennicę w atelier.
W 1918 wrócił do Polski, zamieszkał na stałe w Wieliczce i otworzył tam swój kolejny zakład. Do miasta przyjeżdżało wielu turystów, co zwiększyło popyt na fotografie. Gargul wynalazł sposób tworzenia kopii w ten sposób, by przejezdni mogli jak najszybciej odebrać gotowe zdjęcia. ponad 1000 sztuk w ciągu godziny. Szacunkowo, w ciągu 25 lat wykonał w Wieliczce ok. 15 tys. zdjęć. Po 1918 powstały filie zakładu w Wiśniczu i Limanowej, prowadzone przez jego żonę Janinę, która tworzyła również pocztówki.
Najważniejszym wynalazkiem Gargula był aparat kopiujący automatycznie do 1 tys. odbitek w ciągu godziny. W 1925 wynalazek opatentował w Stanach Zjednoczonych, następnie sprzedał firmie Eastman Kodak, która odkupiła patent. Ponadto wynalazł: elektryczny aparat suszący wywołane klisze, urządzenie płuczące odbitki o napędzie elektrycznym wykorzystujące wirujący strumień wody, ogrzewany bęben elektryczny suszący odbitki w kilka sekund, elektryczny zatrzask do aparatu fotograficznego oraz „wieczną zapalniczkę”, która nie została jednak opatentowana.
Gargul wykształcił także wielu zawodowych fotografów. W 1926 protestował przeciwko decyzji Ministerstwa Przemysłu i Handlu o usunięciu fotografiki z listy rzemiosł, występując na wiecach i pisząc artykuły. W latach 1933–1940 pełnił funkcję prezesa Cechu Fotografików w Krakowie. Nie zaprzestał działalności zawodowej w okresie okupacji. Tam obchodził w 1946 roku jubileusz 50-lecia pracy zawodowej, połączony z nadaniem mu tytułu Członka Honorowego Cechu Fotografików w Krakowie (26 czerwca 1946 roku). Zmarł wkrótce, 24 sierpnia tego roku i został pochowany na cmentarzu w Wieliczce. Prowadzenie zakładu przejęła jego druga żona, Zofia. Fotografie Władysława Gargula znajdują się między innymi w Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie, Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni.
Wszelkie materiały zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.
