Jerzy Nowosielski to jeden z najwybitniejszych artystów polskich XX wieku. Malarz, rysownik, scenograf, teoretyk sztuki, filozof i teolog. Jego prace znajdują się we wszystkich ważniejszych kolekcjach muzealnych sztuki współczesnej w Polsce i w wielu zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Jego twórczość to nieprzerwane formułowanie sądów dotyczących malarstwa, wiary i metafizyki a zwątpienie, ból i rozczarowanie światem stanowiły podobnie intensywny przedmiot przeżywania jak lektura Biblii.

Był też artystą, dla którego sztuka zamykała się w bardzo określonym systemie wartości, dla którego intelektualne dociekania i tłumaczenie świata na gruncie filozoficzno-teologicznym były nieodzownym atrybutem świadomego twórcy. Tym samym Nowosielski bowiem należał do grona artystów-erudytów, którzy wierząc w sprawczą moc sztuki, mają równocześnie świadomość jej – a więc i własnych – ograniczeń.

Ogromny wpływ na jego twórczość miała sakralna sztuka wschodu. Wychowany w rodzinie unicko-prawosławnej, tradycję wschodniego malarstwa religijnego poznawał w Ławrze Poczajowskiej i lwowskim Muzeum Ukraińskim. Studia w krakowskiej ASP podjął zaraz po wojnie, jednak dyplom uzyskał eksternistycznie dopiero w 1961 roku. Jego drogę artystyczną kształtowały spotkania z twórcami skupionymi wokół Tadeusza Kantora w Grupie Krakowskiej.

W roku 1946 wziął udział w zbiorowej wystawie Grupy Młodych Plastyków w krakowskim Pałacu Sztuki, a w okresie „odwilży“ w historycznej wystawie „Dziewięciu“ (1955), gdzie wystawiał obok Tadeusza Brzozowskiego, Marii Jaremy, Tadeusza Kantora, Jadwigi Maziarskiej, Kazimierza Mikulskiego, Erny Rosenstein, Jerzego Skarżyńskiego, Jonasza Sterna.

W 1947 roku została asystentem Tadeusza Kantora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie, po jego zwolnieniu, przeniósł się do Łodzi, gdzie w latach 1957–1962 wykładał w tamtejszej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W 1962 roku wrócił do Krakowa i rozpoczął pracę na tamtejszej ASP prowadząc pracownię malarstwa.

W 1976 roku uzyskał tytuł profesora. Pracę dydaktyczną kontynuował do 1993 roku.

Dorobek artystyczny Nowosielskiego jest niezwykle bogaty. Wśród stworzonych przez niego dzieł znajdują się kompozycje religijne, studia portretowe, sceny figuralne (m.in. słynne pływaczki, gimnastyczki, akty), a także pejzaże, martwe natury i obrazy abstrakcyjne. Charakterystyczne dla tego malarstwa syntetyczne ujęcie figur, mocny kontur, hieratyzm postaci, uproszczenie formy i operowanie dużą płaszczyzną, było wynikiem głębokiej refleksji artysty nad malarstwem ikonowym.

Prace Jerzego Nowosielskiego pokazywane były na blisko 100 wystawach indywidualnych i ponad 250 zbiorowych w Polsce i za granicą. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2008 r. został uhonorowany Złotym Medalem Gloria Artis.

Z inicjatywy artysty i jego żony, w roku 1996 powstała Fundacja Nowosielskich, która przyznaje nagrody dla wyróżniających się młodych twórców.

Jerzy Nowosielski zmarł 21 lutego 2011 w Krakowie.