12 lat temu zmarł w Warszawie Franciszek Starowieyski ps. Jan Byk, Malarz, rysownik, grafik, twórca plakatów, scenografii teatralnej i telewizyjnej. Znawca i kolekcjoner sztuki, głównie XVII wiecznej. Równie słynne jak jego prace są skandale, które wywoływał, i legenda, jaką wokół siebie roztaczał. Prace postarzał o 300 lat. Synowi dał na imię Belzebub. Esteta, gawędziarz, urodził się w 8 lipca 1930 roku w Bratkówce koło Krosna.

Pochodził ze szlacheckiej rodziny, pieczętującej się herbem Biberstein. Podczas wojny, wraz z rodziną, przeprowadził się do Krakowa. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Wojciecha Weissa i Adama Marczyńskiego (1949-52), a następnie w ASP w Warszawie w pracowni Michała Byliny, gdzie uzyskał dyplom w 1955 roku.

Jako młody mężczyzna Franciszek Starowieyski był szalenie przystojny i wysportowany - biegał, skakał, jeździł na nartach, uprawiał boks, podnosił ciężary. W 1955 roku dostał się do finału konkursu Mister Polski.

Na początku swojej artystycznej drogi Starowieyski wymyślił sobie pseudonim artystyczny - Jan Byk. - To był po prostu polityczny dowcip – w czasach stalinowskich wymyśliłem sobie najbardziej proletariackie nazwisko, jakie mogłem wynaleźć - mówił w jednym z wywiadów. Zupełnie inne od oficjalnego: Franciszek Andrzej Bobola von Biberstein Starowieyski.

Polecamy bardzo obszerne, ilustrowane opracowanie na temat działalności Franciszka Starowieyskiego w części kultura portalu Polonijnej Agencji Informacyjnej.

FRANCISZEK STAROWIEYSKI W KULTURA HISTORIA PAI