W 1985 roku, w dniu urodzin swojego patrona powstał w Zakopanym „Teatr – schronisko” dla teatrałów; tj. wszystkich ludzi odczuwających wciąż żywą potrzebę obcowania ze sztuką. Jak opisują go założyciele. To bez wątpienia jedno z bardziej interesujących miejsc na polskiej mapie teatralnej.
Teatr Witkacego zaistniał 24 lutego 1985 roku przyjmując imię Stanisława Ignacego Witkiewicza. Założyli go studenci i absolwenci wydziału aktorskiego i reżyserii dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Złączyło ich dążenie do artystycznej samodzielności, chęć wspólnego poszukiwania idei oraz sposobów tworzenia, poparte niezgodą na bezwład ówczesnych instytucji kulturalnych. Wybór Patrona nie był przypadkowy- człowiek związany z Zakopanem, pojmujący teatr jako sztukę szczególną. To właśnie teoria Czystej Formy Witkacego, choć pojmowana niestereotypowo, miała duży wpływ na tworzone przedstawienia i atmosferę teatru, w którym prezentowane są rozmaite recitale, koncerty i działa Galeria Teatru. To Teatr zawodowy, profesjonalny i artystyczny.
Jednym z założeń naszego Teatru jest odkrywanie i nawiązywanie do niezwykle cennego dziedzictwa kulturowego Zakopanego. Sama siedziba Teatru - dawny Zakład Wodoleczniczy dra Andrzeja Chramca -w czasach swej świetności w I połowie XX wieku był miejscem spotkań elity intelektualno-artystycznej.
Zgodnie z autoopisem: nadrzędną wartością spektakli jest możliwość przeżycia metafizycznego, poczucie „dziwności istnienia” poprzez teatr. Realizuje się to poprzez takie harmonijne połączenie wszystkich elementów przedstawienia, by tworzyły nową wartość - „jedność w wielości”. Najważniejsza jest możliwość spotkania i dialogu z drugim człowiekiem - poprzez spektakle, wystawy, koncerty i inne wydarzenia artystyczne. Widz nie jest jednym z wielu - jest oczekiwanym i serdecznie witanym Gościem. Spektakle, odżegnując się od zbyt dosłownie pojętej aktualizacji, mają być próbą nawiązania rozmowy, tak, aby każdy widz, będąc „Istnieniem Poszczególnym”, mógł odkryć w nich coś dla siebie.
Przedstawienia - często skomponowane z tekstów niedramatycznych - mówią o rzeczach istotnych, uniwersalnych: człowiek wobec Boga, wobec drugiego człowieka, wobec wartości, w obliczu ważnych wyborów. Teatr Witkacego chce dawać świadectwo prawdzie swego czasu, pragnie być teatrem artystycznym, metafizycznym i bliskim każdemu człowiekowi.
A co na to sam Witkacy?... "Rozumiem właśnie twórczość nie jako produkowanie tej idiotycznej, nikomu niepotrzebnej tak zwanej 'czystej formy' i nie jako odwalanie rzeczywistości, tylko jako stwarzanie rzeczywistości nowej, do której uciec można od tej, której mamy dosyć po same gardła...". I tego Państwu życzymy.
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ