21–23 maja 1921 stoczono bitwę, która stała się symbolem - bitwę o Górę św. Anny. Co ciekawe na miejscu krwawych walk Niemcy za czasów Hitlera wybudowali mauzoleum. Po II wojnie monument wysadzili saperzy, a w jego miejscu powstał inny pomnik zaprojektowany przez Xawerego Dunikowskiego. Przetrwał za to przedwojenny amfiteatr, gdzie niezmiennie odbywały się uroczystości związane z bitwą i powstaniem. Bo zarówno dla Niemców, jak i Polaków bitwa o Górę św. Anny stała się symbolem. Dla tych pierwszych wygranej bitwy, dla drugich zwycięskiego powstania. 21 maja 1921 r. rozpoczęła się największa batalia III Powstania Śląskiego.

Góra św. Anny, stanowiąca symbol polskości Górnego Śląska, została opanowana przez powstańców 8 maja 1921 roku. Po krótkim okresie stabilizacji Niemcy przejęli inicjatywę operacyjną, której rezultatem była ofensywa wyprowadzona z przyczółka pod Krapkowicami. 2 zgrupowania, liczące łącznie 10 baonów, obeszły od północy i południa Masyw Góry św. Anny, stanowiącej centralny punkt polskiego frontu.

Gwałtowne uderzenie niemieckie, wsparte nawałą ogniową, skierowane było na pułk Franciszka Rataja. Opanowało samą Górę św. Anny i jej rejon, ale nie zdołało przełamać całości linii obronnych. Zbyt późne i nie w pełni skoordynowane kontrnatarcie oddziałów powstańczych zakończyło się niepowodzeniem. Walki o Górę św. Anny stały się symbolem dążeń Górnoślązaków do złączenia z Macierzą.

WALKI O GÓRĘ ŚWIĘTEJ ANNY w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI