6 lat temu, 29 września 2017 roku odszedł Wiesław Michnikowski. Czy można sobie bowiem wyobrazić estradę bez tej „odrobiny mężczyzny na co dzień”, „Kabaretu Starszych Panów” genialnego duetu – Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, czy „Dudka” Edwarda Dziewońskiego bez Wiesława Michnikowskiego? "Niewysoki, pełen słodyczy, chowa się przed wzrokiem innych, ciemne oczy spoglądają z wyrzutem, a przy tym to chłopiec czysty i niewinny" - mówił o młodym Michnikowskim reżyser teatralny Erwin Axer. Jeremi Przybora wspominał, że Wiesław Michnikowski jest wzorem skromności, "co przy jego talencie wydaje się dość śmieszne". "Jest to wybitnie liryczny mężczyzna" - twierdził Wojciech Młynarski.
Widzowie zapamiętali role Wiesława Michnikowskiego w filmach: "Żona dla Australijczyka" (1963) i "Małżeństwo z rozsądku" (1966) Stanisława Barei (1963), "Upał" (1964) Kazimierza Kutza, czy „Dzięcioł” Jerzego Gruzy. Pokochali go za rolę Jej Ekscelencji w „Seksmisji” Juliusza Machulskiego czy Profesora Milczarka w „Hydrozagadce” (1983) Andrzeja Kondratiuka. Jedną z najsłynniejszych produkcji filmowych z udziałem aktora była komedia muzyczna "Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy" (1978) Janusza Rzeszewskiego i Mieczysława Jahody. Na przełomie lat 50. i 60. Wiesław Michnikowski był jedną z czołowych gwiazd telewizyjnego Kabaretu Starszych Panów.
Sam Wiesław Michnikowski mówił: "Moim naturalnym środowiskiem i ulubionym miejscem pracy był zawsze teatr".
Urodzony 3 czerwca 1922 r. w Warszawie Wiesław Antoni Michnikowski miał być, zgodnie z życzeniem matki, księdzem. "W rodzinie był przecież i prałat, i kanonik... A ja zszedłem na złą drogę" - wspominał. I chyba dobrze się stało.
W czasie II wojny światowej - jak opowiadał - pracował i jednocześnie kończył technikum samochodowe, "bo licea były przez okupanta zamknięte". "Tak, tak, taki właśnie stary już jestem. Otrzymałem dyplom technika samochodowego. Jednak los przesądził inaczej i zostałem aktorem" – opowiadał. Był pomocnikiem montera. Prawo jazdy młody mechanik samochodowy Michnikowski zrobił w znanej szkole Prylińskiego w Alejach Jerozolimskich.
W 1946 r. Michnikowski zdał egzamin eksternistyczny w Szkole Dramatycznej Karola Borowskiego w Lublinie.
Był kolejno aktorem Teatru Domu Żołnierza w Lublinie (1945-46), Teatru Miejskiego w Lublinie (1946-47), Teatru Klasycznego w Warszawie (1947-48), Teatru im. J. Osterwy w Lublinie (1948-51), Teatru Młodej Warszawy (1951-56), Teatru Komedia w Warszawie (1956-57), Teatru Współczesnego w Warszawie (1958-70), Teatru Polskiego w Warszawie (1970-71). W latach 1971-92 ponownie pracował w zespole Teatru Współczesnego.
W latach 60. aktor dużo grywał grał w serialach telewizyjnych - wystąpił m.in. w "Wojnie domowej" Jerzego Gruzy (1965), "Klubie profesora Tutki" Andrzeja Kondratiuka (1968), "Czterech pancernych i psie" (1969-70).
Ale Wiesław Michnikowski był przede wszystkim aktor teatralny. Zagrał wiele ważnych ról w niemal wszystkich polskich premierach Sławomira Mrożka: "Zabawie", "Tangu", "Szczęśliwym wydarzeniu", "Emigrantach", "Krawcu", "Wdowach". Współpracował z plejadą największych polskich reżyserów i inscenizatorów, m.in.: Marią Dulębą, Leonem Schillerem, Aleksandrem Bardinim, Konradem Swinarskim, Jerzym Kreczmarem, Andrzejem Łapickim, Zygmuntem Hübnerem.
W spektaklach Teatru Polskiego Radia Michnikowski wystąpił ponad 170 razy. Za te role uhonorowano go w 2006 r. nagrodą Splendor Splendorów. Otrzymał także Wielką Nagrodę Festiwalu "Dwa Teatry". Wybitny aktor został odznaczony m.in. Złotym Medalem Gloria Artis i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski(1979).
Najsłynniejszą piosenką wykonywaną przez Michnikowskiego pozostaje "Addio pomidory". Sam artysta bardziej cenił inne swoje utwory np. "Inwokację" zaczynająca się od słów "Bez ciebie jestem tak smutny...".
Wiesław Michnikowski w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
