Uchodzi za "ostatniego dramatopisarza romantycznego" a jego twórczość jest znana właściwie tylko koneserom dawnej literatury polskiej. Najczęściej przywołuje się go jako ojca Josepha Conrada. Apollo Korzeniowski zmarł 23 maja 1869 roku, stąd przypominamy dizisiaj jego postać.
Trudno oprzeć się wrażeniu, że na wizerunku Apolla Korzeniowskiego zaciążyły opinie z "Pamiętnika mojego życia" Tadeusza Bobrowskiego, które należą do dzieł wybitnych z uwagi na bogactwo faktów, charakterystyk osób i wydarzeń a wreszcie narracji narzucającej jego wizję epoki. Nie wszyscy potrafili się skutecznie obronić przed stronniczością pamiętnikarza, który z przyganą pisze, że Korzeniowscy "oddając się iluzjom" i kierując sercem a nie rozumem gotowi byli "siąść na koń i wypędzić wroga z kraju" zamiast pilnując szlacheckich interesów dbać o byt rodziny. Istotnie ojciec Apolla walczył pod Napoleonem i w powstaniu listopadowym. Natomiast Bobrowscy należeli do tej części szlachty ukrainnej, która nieźle dostosowała się do warunków stworzonych przez rosyjskie władze zaborcze, a Tadeusz mający się za "trzeźwego" realistę akceptował ugodę z caratem jako dziejową konieczność. Był więc duchowo przeciwieństwem "romantyka" Korzeniowskiego.
Apollo Korzeniowski ciężko znosił perspektywę życia "w kraju smętnym". Czesław Miłosz uważa go za człowieka samotnego "wśród ludzi zajętych sprzedawaniem i kupowaniem, idiotyczną zabawą, rozrywkami pozycji i snobizmu". Ucieczką była literatura. Jako "człowiek zrewoltowany" - podkreśla Miłosz - Apollo w swej twórczości "oscylował pomiędzy szyderstwem i rozpaczą", demaskował "korumpującą siłę pieniądza".
Jego wiersze kursowały w odpisach po dworach szlacheckich, a gdy zelżała cenzura po klęsce Rosji w wojnie krymskiej, ogłosił drukiem dramaty Komedię (1856) oraz Dla miłego grosza (1859) i kilka wcześniejszych utworów. Starszą część ziemiańskiego towarzystwa oburzała "gwałtowność inwektywy" tych pamfletów obyczajowych, natomiast młodzież gorąco oklaskiwała "udramatyzowaną surową satyrę" jak wspomina jeden ze studentów kijowskich. Bardziej to poetycka w formie publicystyka społeczno-polityczna ukazująca jego postawę i poglądy na najważniejsze sprawy ideowe oraz obowiązki narodowe stanowiące wyzwanie dla ówczesnego pokolenia. Dla Apolla Korzeniowskiego pióro było instrumentem walki w czasie, gdy inne jej formy były niedostępne.
Polecamy biografię Korzeniowskiego w dziale historia - kultura PAI.
APOLLO KORZENIOWSKI w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
