26 czerwca 1961 w Gwatemali, po ciężkiej chorobie, zmarł Andrzej Bobkowski. Wziął pięć arkuszy kalki, pióro atomiczne, obgryzioną linijkę i zamknął się w pokoju. Tak zaczynał swoją życiową podróż po Gwatemali Andrzej Bobkowski. W wyniku kilku dni pracy powstał projekt latających modeli. Teraz wystarczyło tylko kilka prostych patyków z bambusowego gaju, nóż kuchenny i pierwsza partia samolotów była gotowa do sprzedaży. Kolejnym krokiem było założenie klubu areomodelarskiego, starty i sukcesu w międzynarodowych zawodach. Niech jednak nie zmyli nas ta opowieść. Andrzej Bobkowski był przede wszystkim pisarzem.
W marcu 1939 roku – na skutek między innymi nieporozumień rodzinnych – wyjechał wraz ze swoją żoną Barbarą do Paryża, gdzie spędził okupację współpracując z ruchem oporu. W latach 1945–1948 Bobkowski pracował u Józefa Czapskiego w Samodzielnym Wydziale Kultury i Prasy przy Delegaturze 2. Korpusu do spraw Uzupełnień we Francji, w tzw. placówce paryskiej. Do jego obowiązków należało m.in. zamawianie książek, gazet, wycinków prasowych, czytanie prasy polskiej i tłumaczenie artykułów na język francuski, a także czytanie artykułów w prasie zagranicznej o polskich sprawach oraz tłumaczenie ich na język polski, do wykorzystania ich w prasie emigracyjnej.
Zaczyna też pisać. Opowiadanie Bobkowskiego pt. Nekyia, znalazło się w pierwszym numerze paryskiej Kultury.
W 1948 postanawia wyjechać wraz z żoną do Gwatemali, gdzie powstaje większość z jego dzieł.
Czapski wspominając Bobkowskiego pisał: Zaczynając od zera, potrafił realizować swoje marzenia i poświęcać się swoim pasjom. Nie znosił wszelkich oznak oportunizmu i tego patosu, który otacza ludzi. Swoje zamiłowania do modelowania zaszczepił młodym , gwatemalskim chłopcom, których nauczył trudnej sztuki konstrukcji i przekazał im całą swoją wiedzę. Zawsze Bobkowski na pierwszym miejscu swojej hierarchii wartości stawiał życie, stąd jego afirmacja, do której dochodzi się – jak pisał – na kilka chwil przed końcem życia. Porzucając Europę, wyzwolił się z zmurszałych ideologii, bo właśnie chciał przede wszystkim żyć, czyli pracować: pisać i prowadzić swój mały warsztat modelarski.
Urodził się 27 października 1913 w Wiener Neustadt w Austrii, zm. 26 czerwca 1961 w mieście Gwatemala w Gwatemali) – polski pisarz, eseista, przedsiębiorca, popularyzator modelarstwa lotniczego, z wykształcenia ekonomista.
Był synem Henryka, generała brygady Wojska Polskiego oraz Stanisławy z Malinowskich. Bratanek Wandy Bobkowskiej. Rodzice często zmieniali miejsce zamieszkania. Przebywali w Lidzie, Wilnie, Toruniu, Modlinie i Krakowie.
W marcu 1939 wyjechał z żoną do Francji, do Châtillon pod Paryżem. 7 września 1939 Andrzej Bobkowski zgłosił się do Wojska Polskiego we Francji, ale nie został przyjęty. W czerwcu 1940, tuż przed wejściem Niemców do Paryża, został ewakuowany na południe Francji. Większość podróży przemierzył na rowerze. Opis i przemyślenia podczas tej wędrówki stały się osią dzieła jego życia – dzienników "Szkice piórkiem".
25 czerwca 1948 wraz z żoną wyemigrował do Ameryki Środkowej i osiedlił się w Gwatemali. Żona uczyła tam rysunku i projektowała kostiumy, a Bobkowski rozpoczął pracę w biurze fabryki butów i jednocześnie rozwijał pasję modelarską i biznes - Guatemala Hobby Shop.
Zmarł po ciężkiej chorobie 26 czerwca 1961 w Gwatemali.
Andrzej Bobkowski w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
