10 kwietnia 1880 r. w Kukizowie k. Lwowa urodził się Jan Dąbski - polski działacz ludowy i polityk, dziennikarz, przewodniczący delegacji polskiej na rokowania o rozejm, kończący działania wojenne wojny polsko-bolszewickiej w Mińsku i Rydze, sygnatariusz polsko-sowieckiego traktatu pokojowego, kierownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Od 1905 r. zaangażował się w działalność w PSL. W 1908 r. na kongresie PSL nie godząc się z ówczesną linią polityczną Jana Stapińskiego, razem z Bolesławem Wysłouchem przeszedł do opozycji. Współorganizował PSL-Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców, powstałe w 1912 r. Działał również w ruchu niepodległościowym – związał się z organizacją Zarzewie. W 1911 i 1913 r. kandydował – choć bez powodzenia – w wyborach do austriackiej Rady Państwa i galicyjskiego Sejmu Krajowego. W 1914 r. wszedł w charakterze reprezentanta Polskiego Stronnictwa Ludowego do Centralnego Komitetu Narodowego, a po jego scaleniu z Komisją Tymczasową Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych do powołanego Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1914 r. wstąpił też do Legionów. Służył w 4 Pułku Piechoty, tzw. czwartakach. Był także komisarzem werbunkowym legionów na okręg lubelski.
Po odzyskaniu niepodległości z ramienia ruchu ludowego znalazł się w Radzie Obrony Państwa. Zasiadł również w Sejmie Ustawodawczym. Pracował w sejmowej komisji spraw zagranicznych. W latach 1920–1921 pełnił funkcję wiceministra spraw zagranicznych. Stanął na czele polskiej delegacji, która udała się do Rygi, aby negocjować warunki pokoju z Rosją. To m.in. podpis Dąbskiego znalazł się pod ustaleniami traktatu. Za zawarcie pokoju otrzymał Krzyż Wielki Orderu Polonia Restituta, a rząd włoski odznaczył go komandorią „Corona d’Italia”.
Oprócz polityki w działalności Dąbskiego ważne miejsce zajmuje dziennikarstwo. W latach 1908–1909 był m.in. redaktorem „Przewodnika Kółek Rolniczych”, pisał również do „Kuriera Porannego”. W latach 1908–1910 był korespondentem dziennika „Berliner Zeitung”, a także publikował w wiedeńskim dzienniku „Neue Freie Presse”. W czasie wojny wydawał w Lublinie tygodnik ludowy, a w 1922 r., już w Warszawie, miesięcznik „Polityka”. Od 1924 r. Dąbski był pierwszym prezesem Związku Dziennikarzy RP. Był też prezesem Syndykatu Dziennikarzy w Warszawie.
KOLORYZACJA ZDJĘCIA © PAI
Jan Dąbski w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
