13 kwietnia 1899 r. w Niwerce koło Kamieńca Podolskiego przyszedł na świat Bolesław Orliński, pilot-oblatywacz, as lotnictwa, który dokonał brawurowego przelotu na trasie Warszawa-Tokio-Warszawa, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, w czasie II wojny światowej dowódca 305 dywizjonu bombowego.
Młodość Bolesława Orlińskiego przypadła na burzliwy okres w dziejach Europy. W wieku 19 lat wstąpił do rosyjskiej armii, a następnie walczył w I Korpusie Polskim gen. Dowbór-Muśnickiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości walczył w wojnie z bolszewikami. W czerwcu 1921 roku ukończył Niższą Szkołę Pilotażu w Bydgoszczy, a następnie został instruktorem w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu. Już tam dały o sobie znać nieprzeciętna odwaga i talent pilota. Orliński wydawał się idealnym kandydatem do brawurowej misji.
Tą misją był pionierski przelot na trasie Warszawa-Tokio-Warszawa. Pilot razem z mechanikiem Leonardem Kubiakiem przebyli trasę o długości ponad 10 tys. kilometrów w samolocie pozbawionym radia i spadochronów. W Japonii Orliński został przyjęty na audiencji u cesarza i odznaczony Orderem Wschodzącego Słońca – trzecim w hierarchii ważności odznaczeniem japońskim. Jakby tego było mało, obaj piloci postanowili wrócić do kraju tak, jak z niego przylecieli – samolotem. W drodze powrotnej silnik maszyny zaczął gubić olej – pilot i mechanik musieli go uzupełniać…olejem rycynowym. Na domiar złego, samolot stracił część skrzydła i został zmuszony do lądowania w Mongolii. Zwykłym klejem stolarskim dokonali naprawy uszkodzonego skrzydła. Buriackie kobiety pozszywały podarte płótno, które stanowiło poszycie samolotu.
Po powrocie do kraju Orliński został pilotem oblatywaczem. Testował m.in. maszyny ze słynnej serii PZL. Po agresji Niemiec na Polskę zgłosił się do służby. Został wysłany do Rumunii, skąd miał przetransportować myśliwce dla polskiego lotnictwa. Do kraju już nie wrócił. Walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie najpierw jako instruktor, potem jako dowódca skrzydła bombowego.
Po wojnie pozostał na emigracji. Szukał swojego miejsca w Wielkiej Brytanii, a następnie w RPA, w końcu zamieszkał w Kanadzie. Zmarł 28 lutego 1992. Do końca życia w rocznicę lądowania w Tokio odwiedzał go ambasador Japonii.
Polecamy biografię lotnika w dziale historia-kultura PAI
KOLORYZACJA ZDJĘCIA © PAI
Bolesław Orliński w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
