35 lata temu zmarł Henryk Stażewski pionier klasycznej awangardy lat 30. i 20. XX wieku. Reprezentant konstruktywizmu, współtwórca nurtu abstrakcji geometrycznej lat 60., 70. i 80. Autor kompozycji reliefowych, projektant wnętrz, dekoracji scenograficznych i plakatów. Był członkiem wielu znanych ugrupowań twórczych, od Ekspresjonistów Polskich (Formistów) począwszy, przez Blok, Praesens i „a.r”, aż do Grupy 55 w latach 50-tych.
Obok kompozycji malarskich trudnił się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie – były to w większości prace teoretyczne i studyjne. Swe awangardowe prace prezentował w Salonie Automobilowym firmy Laurin i Klement w Warszawie. Począwszy od 1924 wielokrotnie przebywał w Paryżu, gdzie nawiązał bliskie kontakty z Pietem Mondrianem i Michelem Seuphorem. Należał do ukonstytuowanych w Paryżu międzynarodowych ugrupowań Cercle et Carre (od 1929) oraz Abstraction-Création (od 1931). Od 1926 reprezentował polską sztukę za granicą w ramach ekspozycji organizowanych przez Towarzystwo Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych.
W 1930 był współorganizatorem zbiórki dzieł artystów międzynarodowej awangardy przeznaczonych dla muzeum łódzkiego (obecnie w Muzeum Sztuki w Łodzi). W 1932 prezentował swą twórczość wraz z grupą Nowa Generacja we lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych i łódzkim oddziale Instytutu Propagandy Sztuki, zaś w 1935 przyłączył się do wystawy Grupy Krakowskiej w Krakowie.
Należał do grona twórców Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej prezentowanej w 1931 roku. W 1933 został współzałożycielem Koła Artystów Grafików Reklamowych, będąc autorem wielu projektów typograficznych o stylistyce pokrewnej neoplastycyzmowi. W tymże roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa prac twórcy połączona z prezentacją dzieł Karola Kryńskiego w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie.
W okresie II wojny światowej uległ zniszczeniu niemal cały dorobek artystyczny Stażewskiego. Po wojnie mieszkał i działał w Warszawie. Związał się z Klubem Młodych Artystów i Naukowców oraz awangardową Galerią Krzywe Koło w Warszawie.
W latach 40. i 50. podejmował próby dostosowania się do postulatów sztuki figuratywnej. Z tego okresu pochodzą rysunkowe i malarskie kompozycje o tematyce pracy, budowy, a także projekty monumentalne. Po 1956, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał już wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac, będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak collages, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę
O życiu artysty i dokonaniach piszemy w dziale historia - kultura Polonijnej Agencji Informacyjnej.
Henryk Stażewski w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
